Kondycja naszego magazynu pozwala przypuszczać, że pierwsza setka to ledwie rozgrzewka. Z precyzją mistrza kamieniarskiego fachu docieramy do prenumeratorów w dwumiesięcznym cyklu. Nasze łamy zapełniają po dziś dzień autorzy pamiętający skromne początki pierwszego tytułu branżowego w Polsce.
ŚK powstał m.in. z inicjatywy Tomasza Czekaja – młody przedsiębiorca, stawiający od połowy lat dziewięćdziesiątych duże kroki w dziedzinie handlu, a krótko potem produkcji piaskarek do kamienia, nie miał wątpliwości.
Co prawda w sandomierskim Zespole Szkół Technicznych i Ogólnokształcących funkcjonuje jedyne w Polsce Technikum Sztukatorstwa i Kamieniarstwa Artystycznego, tyle że klasa liczy… kilkoro zapaleńców. Summa summarum wielkie zasługi w dziedzinie wypełniania obowiązków szkolnictwa profilowego należy tu oddać inicjatywom nielicznych pracodawców (jak np. Przedsiębiorstwo Kamieniarskie „Wolski”, które od 1985 r. przeszkoliło setki młodocianych), realizowanym nierzadko przy współpracy z izbami rzemieślniczymi, działającej w Strzegomiu Fundacji „Bazalt” – mowa o plenerach dla studentów architektury krajobrazu – czy przy współpracy ze szkołami kamieniarskimi w Niemczech i Czechach, w ramach projektu współfinansowanego ze środków UE.
Jedno jest pewne: w ostatnich latach nastąpił w Polsce ilościowy, technologiczny i jakościowy rozwój branży kamieniarskiej. Nadal obowiązującym trendem jest spadek znaczenia kamieniarstwa nagrobkowego na rzecz tzw. budowlanki. Dziś przynajmniej 60% podaży to tzw. cienka płyta. Popyt na płyty nagrobkowe? Ten jest silnie skorelowany z liczbą zgonów i odwrotnie proporcjonalny do popularności kremacji zwłok. Szacuje się, że średnioroczne zapotrzebowanie na płyty nagrobkowe w Polsce wynosi około 2 mln m kw. i spada. Jakby tego było mało, w dobie przemożnej konkurencji tanich wyrobów z państw o szybkim wzroście konkurencyjności takich jak Brazylia, Rosja, Indie, Chiny (BRIC) coraz więcej zakładów ogranicza moce produkcyjne. Istotnym wydarzeniem było podpisanie porozumienia między Unią Europejską a Chinami o dostępie do rynku. Miało to miejsce w maju 2000 roku i ugruntowało drogę ChRL do członkostwa w WTO. Przecieranie bloków okazuje się zajęciem nierentownym na skutek polityki UE, która od wielu lat pozostaje głównym partnerem handlowym RPA. Współpracę reguluje traktat TDCA (ang. The Trade Development and Cooperation Agreement) z roku 1999, a z kraju tego aż 60% dóbr eksportowanych do UE to właśnie surowce (oczywiście złoto i diamenty, ale też właśnie kamień).
|
||||||
|
||||||
Paweł Bartosz, syn obecnego właściciela Firmy Bartosz – Piotra Bartosza – i wnuk Jana Racy: 17 czerwca, w piątek, wśród około 60 zaproszonych gościliśmy nie tylko władze miasta Złotów, ale przede wszystkim licznie przybyłych przedstawicieli branży. Byli m.in.: Jan Ziętek z pomorskiej firmy Lastrico – od niedawna wiceprezes ZPBK, Krzysztof Widuto – właściciel firmy działającej w sektorze zapatrzenia kamieniarzy w narzędzia, a także reprezentanci firm Weha, Bronzo i EGA. Ta ostatnia jest naszym najważniejszym dostawcą kamienia.
ŚK: Rodzinna firma zadebiutowała w 1956 roku. To rok przywodzący wiele skojarzeń w historii Polski. Dokładnie wtedy też rozpoczęto prace nad nowym samochodem dostawczym, który zapisał piękną kartę w historii branży kamieniarskiej. Na fotosach z witryny Pana firmy uwagę zwraca archiwalne zdjęcie z tych czasów i… dwa samochody marki Żuk.
Na samym początku Jan Raca i Stefania Raca pracowali tylko we dwoje, a zakład mieścił się… w stodole. Zresztą do dziś zachował się ciekawy dokument z roku 1955. Jan Raca złożył notatkę do Prezydium Rady Narodowej w Złotowie o treści: „… niniejszym zgłaszam, iż posiadam zakład kamieniarsko-rzeźbiarski przy ul. Półwiejskiej; zakład mieści się w stodole ob. Felskiego – uprzejmie proszę, czy nie koliduje to z planem zagospodarowania przestrzennego; nadmieniam, że sprowadzam się na Ziemie Odzyskane do Złotowa z Czersk-Łubna (powiat Chojnice)”. 
ŚK: Tabor w zakładzie kamieniarskim to jedno. A jak wyglądał postęp w dziedzinie unowocześniania parku maszynowego?
ŚK: W rodzinnej firmie zwracają uwagę dyplomy potwierdzające wysokie kompetencje rzemieślnicze.
Obchody ŚGS (17–19 czerwca br.) rozpoczęły się wernisażem wystawy Ewy Solimy ukazującej 20 lat twórczości artystki oraz Biesiadą Kamieniarską, gdzie włodarze miasta, przedstawiciele branży kamieniarskiej oraz zaproszeni goście – w tym roku również z miast partnerskich Strzegomia – przy kuflu piwa, muzyce i śpiewie bawili się do „białego rana”.
Klaster Kamieniarski podjął się w tym roku jeszcze większego wyzwania niż w latach ubiegłych. Choć rzemiosło kamieniarskie i pokazy na żywo zawsze towarzyszyły ŚGS, to w tym roku pojawiła się pewna nowość. Klastry kamieniarskie z Polski i z Czech wraz z zaproszonymi gośćmi wykonały z piaskowca kamienie przyjaźni, stanowiące pamiątkę uczestnictwa w strzegomskim święcie. To właśnie dzięki udanej współpracy z czeskim klastrem zrodził się pomysł na wykonanie kamieni przyjaźni. Idea przyszła do nas z Czech, z miejscowości Slatina, małej, gminnej wioski z kamieniarskimi tradycjami. Mieszkańcy tej wsi od kilku lat na lokalnym festynie, wspólnie z zaproszonymi gośćmi z innych miejscowości, przygotowują pamiątkowy kamień (słupek o przybliżonych wymiarach 20×30×120 cm), na którym widnieją herby, data wykonania i tym podobne informacje. Słupek pomagają wykonać wszyscy mieszkańcy, gdyż każdy może wnieść swój wkład i… uderzyć młotkiem w dłuto. 
Liczyła się przede wszystkim dobra zabawa i poczucie wspólnoty. Wójt Slatiny (członek Czeskiego Klastra Kamieniarskiego) przybył do Strzegomia ze swoim lokalnym kamieniarzem, oficjalnie przekazując strzegomskim kamieniarzom pomysł i prawa do jego wykorzystywania. Nie pozostając dłużni, strzegomscy kamieniarze wykonali również pamiątkowy Kamień dla Slatiny. Zaproszeni członkowie czeskiego klastra także postanowili wykonać dla Strzegomia ze swojego różowego piaskowca Kamień Przyjaźni klastrów z Czech i Polski. I tym samym powstały cztery branżowe kamienie przyjaźni. Dwa wyjechały do Czech, a dwa zostały na pamiątkę w Strzegomiu. Te strzegomskie, dzięki uprzejmości dyrekcji Zespołu Szkół, zostały wkopane przed budynkiem szkoły. Jest tu miejsce na kolejne, które będą wykonane w przyszłości z innymi środowiskami kamieniarskimi.
Klastrowy pomysł tak bardzo spodobał się burmistrzowi Strzegomia, Zbigniewowi Suchycie, że wyraził zgodę na wykonanie kolejnych czterech kamieni, zrealizowanych z delegacjami z czterech miast partnerskich, gdyż goście przyłączyli się do zabawy. Miejskie kamienie zostały wkopane w parku na plantach, gdzie planuje się powstanie Skweru Miast Partnerskich.
W sobotę w okolicy kamieniołomu Bazalt zorganizowano klastrowego grilla połączonego z kinem letnim. Zaproszono również członków Czeskiego Klastra Kamieniarskiego oraz kolegów kamieniarzy z rejonu świętokrzyskiego. Przypomniano sobie na wielkim obrazie zeszłoroczne obchody święta oraz wyjazd gościnny strzegomskich klastrowiczów do Czech. Nie zabrakło również przyśpiewek zaproszonych gości w ich narodowym języku.
Kolejną inicjatywą, dziejącą się w nieodległym zabytkowym poklasztornym budynku „Karmel”, była mająca kilkadziesiąt lat tradycji Giełda Minerałów. Była to niepowtarzalna okazja obejrzenia zbiorów dolnośląskich kolekcjonerów. Na rynku zorganizowano również przemarsz bractw rycerskich, których zręczność mogliśmy podziwiać w Turnieju Rycerskim. W Strzegomskim Centrum Kultury odbył się turniej szachowy i gier komputerowych o Puchar Przewodniczącego Rady Miejskiej w Strzegomiu, na terenie Ośrodka Sportu i Rekreacji – Zawody Ochotniczych Straży Pożarnych Powiatu Świdnickiego, podczas których koncertowała Grodziska Orkiestra Dęta.
Skorzystaj z naszej prenumeraty.
Zamów całoroczną prenumeratę Świata Kamienia!
| 45-837 Opole, ul. Wspólna 26 woj. Opolskie Tel. +48 77 402 41 70 Biuro reklamy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. Redakcja: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. |
