Zabytkowa część nekropolii została wpisana do rejestru zabytków. Na terenie XIX wiecznego cmentarza znajduje się wiele bogato zdobionych zabytkowych nagrobków wykonanych z granitu oraz z piaskowca.

Nekropolia została założona w pierwszej połowie XIX w., następnie powiększono ją w 1887 roku. Cmentarz jest zlokalizowany przy drodze Przytyk - Studzienice - Radzanów, około 200 m od miejscowego kościoła parafialnego. Opieką konserwatora objęto układ przestrzenno-komunikacyjny, nagrobki oraz płyty nagrobne sprzed 1950 roku.

Na jego terenie zachowało się wiele zabytkowych nagrobków wykonanych w XIX i pierwszej połowie XX wieku. Mają one róże formy począwszy od płyty nagrobnej, krzyża lub figury na cokole, pniu drzewa czy też steli. Najstarszą mogiłą, która znajduje się na cmentarzu w Przytyku jest grób Maryana Wachowicza z drugiej ćwierci XIX wieku. Wykonano go z piaskowca w formie steli w klasycystycznej stylistyce ze zwieńczeniem, udekorowanym rozetami, motywem klepsydry oraz ornamentem rzeźbiarskim.

Kolejnym jest sarkofag rodziny Grodzińskich z drugiej ćwierci XX wieku, wykuty w granicie.  Innym przykładem sztuki nagrobnej jest mogiła rodziny Dzianott przedstawiająca kobietę wspartą o urnę. Na kilku grobowcach pojawiają się sygnatury z nazwiskami kamieniarzy: L. Staniszewskiego i Hebdzyńskiego z Radomia, natomiast na powierzchni  innego wykuto sygnaturę warsztatu z Odrzywołu.