KONKURS NA POMNIK MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

KONKURS NA POMNIK MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

Z inicjatywą przedsięwzięcia wyszedł Społeczny Komitet Budowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego w Poznaniu. Krótko potem, we wrześniu ubiegłego…

Czytaj...
HARD ROCK HOTEL

HARD ROCK HOTEL

Jedna z najnowszych realizacji, za którą stoi firma stoneCIRCLE, zyskała wiele prestiżowych nagród. Bar hotelowy otrzymał nagrodę Best…

Czytaj...
LAGASCA 99 I COSENTINO

LAGASCA 99 I COSENTINO

Zlokalizowany w dzielnicy Salamanca w Madrycie budynek mieszkalny Lagasca 99 nawiązuje swym charakterem do obiektów architektury wokół niego,…

Czytaj...
BUDUJMY EKOLOGICZNIE, ALE WYDAJNIE!

BUDUJMY EKOLOGICZNIE, ALE WYDAJNIE!

Taki apel do Ministerstwa Rozwoju wydało w połowie sierpnia br. dwanaście organizacji branży budowlanej, deweloperskiej, biznesowej i architektonicznej.

Czytaj...
Frontpage Slideshow | Copyright © 2006-2011 JoomlaWorks Ltd.

5 NAJWAŻNIESZYCH TRENDÓW CERAMIKI NAGROBKOWEJ

 
fot 3
Początki fotografii na porcelanie sięgają lat 50. XIX wieku. Połączenie fotografii i ceramiki było świetnym sposobem na przedłużenie trwałości obrazów malowanych światłem.


Choć z początku wykorzystywane było ono do ozdabiania zastaw stołowych oraz elementów dekoracyjnych, dość szybko technologia ta zaczęła rozwijać się w kierunku utrwalania
wizerunków osobistości znanych i lubianych, szlachty czy też rodzin królewskich. Ludzie od zawsze interesowali się osobami pełniącymi funkcje publiczne i chcieli posiadać elementy dekoracyjne z ich podobiznami. Podobnie jak dzisiaj można nabyć piórnik dla dziecka z bohaterem ulubionego serialu bądź wysłać z Londynu kartkę ze zdjęciem królowej Elżbiety. Niedługo później zaczęto stosować zdjęcia na porcelanie w celu utrwalenia wizerunków osób zmarłych. Obrazy przeniesione na porcelanę i wypalone w dużej temperaturze cechowały się, podobnie jak obecnie, dużą trwałością i odpornością na czynniki zewnętrzne.

Za początek fotografii uznaje się rok 1839, a w roku 1861 uzyskano pierwszą kolorową fotografię. Technika lepienia kształtów z glinki poddanej obróbce termicznej w celu uzyskania porcelany miała swoje początki w VII wieku w Chinach. Każde kolejne odkrycie i usprawnienie w dziedzinie techniki napędza kolejne, przez co tempo rozwoju wciąż rośnie.  A jak zmieniła się branża fotoceramiki na przestrzeni ostatnich lat? Analiza oparta na danych pozyskanych od czołowego polskiego producenta zdjęć na porcelanie, lubelskiej firmy Opal Fotoceramika, pozwoliła nam zaobserwować kilka zmian. Niżej pięć najważniejszych trendów.

fot 4FOTOPORCELANY W KOLORZE

Zanim zdjęcia na porcelanie zyskały kolor, odpowiedź na pytanie „czy się da?” była jedna – NIE. Skoro nikt tego nie robi, znaczy, że się nie da. A tu zaskoczenie, w roku 1995 firma Opal wykonała pierwszą w Polsce kolorową fotografię na porcelanie metodą sitodruku. Na przestrzeni lat technologia się zmieniła, sitodruk odszedł już w zapomnienie, jednak kolorowe fotoporcelany na stałe zagościły na naszym rynku. Zarówno fotografie czarno-białe, jak i kolorowe cieszą się powodzeniem wśród nabywców.

ZŁOTE I SREBRNE PASKI WYPALANE

Ozdobne paski otaczające zdjęcia na porcelanie stały się jednym z bardziej popularnych elementów, o które dopominają się klienci. Preparat złota lub platyny po
wypaleniu staje się paskiem ze 100-procentowego kruszcu. Oprócz jego szlachetnego wyglądu ważna jest trwałość pasków – utrzymują się na porcelanie długie lata.

fot 1MOTYWY ZWIERZĄT

Bardzo wyraźnym trendem w branży fotoceramiki są zdjęcia nagrobkowe pupili. Psy, koty, konie, jak i jaszczurki, chomiki czy szynszyle... bardzo duże przywiązanie do zwierząt domowych odzwierciedlone jest w chęci uwiecznienia ich wizerunków na zawsze. Coraz bardziej popularne są cmentarze dla zwierząt, a co za tym idzie – zdjęcia nagrobkowe zwierzaków.

WIRTUALNE CMENTARZE, KODY QR

Szybki rozwój nowych technologii pociąga za sobą nowe możliwości. Coraz bardziej popularnym zjawiskiem jest tworzenie wirtualnych grobów na cmentarzach online, gdzie ludzie z całego świata znajdują miejsce na wspólne wspominanie zmarłych. Rozwój technologii uwidacznia się także poprzez wykorzystanie technologii QR w celu podzielenia się wspomnieniami o zmarłym z osobami odwiedzającymi jego grób. Firma Opal oferuje tworzenie stron internetowych poświęconych zmarłym, które dostępne są po zeskanowaniu kodu QR znajdującego się na porcelanie umieszczonej na przykład z tyłu nagrobka.

fot 2NIETYPOWE – ZINDYWIDUALIZOWANE KSZTAŁTY

Kolejnym silnym trendem w branży ceramiki nagrobkowej jest stosowanie nietypowych kształtów. Kiedyś jedyne dostępne kształty – owal, prostokąt, kwadrat,
koło – coraz częściej muszą ustąpić miejsca papirusom, książkom czy też fotoporcelanom wolno stojącym. Bliscy zmarłych są coraz odważniejsi w wyborach dekoracji
nagrobków. Dotyczy to także zdjęć na porcelanie, których nietypowe kształty cieszą się rosnącą popularnością.

autor, fot. Opal

MALTA NA SKALE STOI

4 MaltaW jednej garderobie siedzi Russell Crowe. Lada moment wcieli się w rolę generała Maximusa. W garderobie obok siedzi Richard Harris, przy którym również uwijają się charakteryzatorki, by zagrał rolę cezara Marka Aureliusza. W międzyczasie pracownicy planu przygotowują scenografię do filmu „Gladiator” Ridleya Scotta w Forcie Ricasoli, po drugiej strony zatoki Valletty.

Jest rok 2000 i sceneria tej wyspy została wybrana do uwiecznienia jej obrazów dla kilkudziesięciu scen filmu. Budynki i budowle miast tej wyspy zbudował zakon joannitów. Kolejni właściciele malty – począwszy od fenicjan, przez greków, kartagińczyków, rzymian, wielkich mistrzów zakonu joannitów zwanych zakonem maltańskim – budują rozrzucone po całej wyspie wieże obserwacyjne, kościoły, mury obronne i zamki z miejscowego wapienia koralowego, zwanego też muszlowym.

Ten żółty lub jasnoszary budulec zawiera od 30 do 60 procent węglanu wapnia. Jego struktura jest drobnoziarnista i porowata, średnio twarda, o dużej ścieralności. Trwałość elementów według różnej literatury fachowej – do 1200 lat. Kolejni mieszkańcy wyspy lub przywiezieni robotnicy przez wieki obrabiali i wydobywali kamień, budując piękne obiekty militarne albo budynki. Obróbka w porównaniu z innymi materiałami kamiennymi jest łatwa. Miękka struktura łatwo daje się ciąć, szlifować i umożliwia wykuwanie detali architektonicznych. Możemy podziwiać te wspaniałe budowle stolicy, poruszając się wagonikami napędzanymi prądem z akumulatorów lub dorożkami ze stangretem.
Stara zabudowa miast i miasteczek Malty ukształtowana została we wspaniałe formy, które tworzą niezapomniany klimat tego zakątka Europy.
2 Malta









1 Malta









STOLICA MALTY
Pałac Wielkich Mistrzów w Valletcie, wybudowany w 1571 roku, był nie tylko ich siedzibą, lecz jest także obecnie siedzibą obrad rządu. Jego świetność można podziwiać po wejściu z placu Republiki na jego wewnętrzny dziedziniec Neptuna. Kiedy zamkniemy oczy, usłyszymy głosy wielkich mistrzów, brytyjskich gubernatorów i zacnych gości, którzy przez lata bywali w zamku. Zbrojownia na parterze kompleksu mieści zbiory militariów z rejonu Morza Śródziemnego z różnych okresów walk o niepodległość wyspy. Salę Wielkiej Rady, gdzie obradowała 16-osobowa rada zakonu, ozdobiono freskami wykonanymi prawdopodobnie przez ucznia Michała Anioła, któremu pomagał w tworzeniu fresków w Kaplicy Sykstyńskiej. Malowidła przedstawiają wielkie oblężenie wojsk osmańskich odtworzone na podstawie wspomnień naocznych świadków. Pewnego razu podczas burzliwych obrad w sali Gobelinowej jeden z parlamentarzystów rzucił kałamarzem z inkaustem w innego parlamentarzystę i na arrasie została plama. Z czasem ją usunięto, lecz od tej pory parlamentarzyści musieli pisać ołówkami. Tutaj z kolei, kiedy zamkniemy oczy, usłyszymy odgłosy bitwy chrześcijaństwa z islamem, nawoływania dowódców i chrzęst zbroi kawalerów maltańskich.

Po zdobyciu wyspy w 870 roku przez emirów arabskich do architektury Malty wkracza nowy element zwany muszarabą (z arabskiego maszrabijja). Jest to drewniana krata na oknie lub balkonie w formie wykusza, przez którą żony muzułmanów mogły niezauważone spoglądać na ulice i przechodniów, gdyż im nie wolno było samotnie wychodzić z domu. Element ten miał jeszcze jedno zastosowanie, a mianowicie do przewietrzania wnętrza mieszkania i osłony w razie deszczu oraz palącego słońca. Po dwóch wiekach, kiedy muzułmanie utracili wyspę, ale dalej stanowili 2/3 mieszkańców, muszaraba okazała się tak praktycznym elementem, że stosowana jest po dziś dzień, w różnych kolorach. Kiedy kawalerowie maltańscy zadomowili się na dobre, wprowadzili zwyczaj umieszczania figur świętych na narożnikach domów przy zbiegu ważnych ulic miasta – także z miejscowego kamienia. Nie tylko elewacje i mury domów budowano z tego surowca, ale także wewnętrzne dziedzińce o rozbudowanej formie architektonicznej, a prawie każdy z nich ma małą fontannę, która tworzy oazę dla jego mieszkańców.

Miasto zarówno od strony zatoki, jak i od strony lądu otaczają grube mury obronne, które przetrwały obydwa wielkie oblężenia – to ordy osmańskiej i to z okresu II wojny światowej. Nie uległy erozji przez tyle lat i mogły stanowić opór dla współczesnych materiałów wybuchowych. Czasem można spotkać budynki odróżniające się kolorem kamienia od pozostałych – ale miały one specjalne przeznaczenie. Mianowicie pałac z siedzibą inkwizytora od 1574 roku służył temu sądowi aż do 1798 r. i ma on kolor szarego kamienia, jakby mówił o ponurych jego lokatorach. Fort St. Angelo istnieje już przeszło 488 lat, a jego remont przy użyciu miejscowych materiałów, który wykonano w 2012 roku, przywrócił mu dawny blask. Kolejni zdobywcy przy rozbudowie miast i obiektów militarnych czerpali surowiec z lokalnych kopalń w blokach o różnej wielkości i tworzyli z niego monumentalne budowle, ale także zwykłe, potrzebne mieszkańcom obiekty.

Porowata struktura wapienia nie jest trwała i z czasem powinna ulegać wietrzeniu. Ma to negatywny skutek, ale i pozytywny. Pozytywny w tym sensie, że w miarę łatwo jest dorobić i dopasować taki sam element z tego samego rodzaju materiału. Malta znajduje się w strefie klimatu subtropikalnego typu śródziemnomorskiego, z bardzo łagodnymi zimami i długimi ciepłymi, częściowo gorącymi latami. Średnia roczna temperatura wynosi 23°C w dzień i 16°C w nocy. Wiatry na Malcie są umiarkowane. W miesiącach zimowo-wiosennych może zdarzyć się silniejszy wiatr – mistral, który wieje z północno-zachodniej Europy (głównie od strony Francji), lub – znacznie rzadziej – wiatr gregale, wiejący z północnego wschodu, przynosząc chłodniejsze powietrze z Bałkanów. Sporadycznie w tych miesiącach występuje tu również wiatr sirocco, który wieje od Sahary, niosąc piach, wyższą wilgotność i wyższe temperatury. Przez lata i wieki ekspozycji kamień na elewacjach jest narażony na takie suche warunki pogodowe, co skutkuje nieznaczną rozszerzalnością liniową, ale wypłukiwaniem i wietrzeniem mało zwartej struktury. Trwałości tych morskich skał osadowych nie można porównywać do piaskowców, które mają bardziej zwartą strukturę i drobnoziarnistość.

3 MaltaPLENER HISTORII
Malta to wielki plener filmowy. Kraj, któremu nie mogą się oprzeć reżyserzy. Wyspa zagrała już „postarzony” Bejrut, Izrael, Palestynę, Grecję, Cypr, Ateny, Hiszpanię, Italię. Poszukujemy resztek dekoracji do licznie kręconych tu scen. Zaglądając w kolejne zaułki miast na wyspie, czasem konstatujemy zanikające lica kamiennych bloków poszczególnych elewacji, uświadamiamy sobie wtedy przemijający czas i niegdysiejszą świetność budowli. Proces destrukcji został przyspieszony przez wojska osi, które bombardowały i ostrzeliwały Maltę, bo stanowiła bazę brytyjskiej marynarki wojennej podczas II wojny światowej. Wyspa pełniła wówczas także rolę szpitala wojennego aliantów.
Zadziwiającym zjawiskiem jest brak porostów na elewacjach (pomijając nieliczne krzewy wyrastające ze spoin na murach od strony zatoki), które są z porowatego kamienia, stanowią więc znakomite podłoże do ich rozwoju. Główną cechą porostów umożliwiającą im życie w nieprzyjaznych dla tych roślin warunkach jest ich zdolność do przetrwania w całkowitej suszy. Przy braku wody następuje u nich zatrzymanie czynności fizjologicznych i przechodzą w stan uśpienia, po pojawieniu się wody wznawiają swoje czynności życiowe. Wytrzymują także bardzo niskie i wysokie temperatury, zalewanie słoną wodą morską oraz duże dawki promieniowania UV. Widocznie skład chemiczny tego wapienia w zetknięciu z wodą opadową tworzy środowisko zabójcze dla epilitów. Na tych elewacjach nie rozwijają się nawet glony!
Na wyspie obecnie jest bardzo mało kamieniołomów, a kamienie wydobywające się naturalnie z gleby na polach są zbierane i układa się je w mury ogrodzeniowe.

5 MaltaKAMIENIOŁOMY
Ciekawym sposobem pozyskiwania surowca w kamieniołomach jest wyrównanie w pionie lica zbocza skalnego i wstępne jego przeszlifowanie. Następnie od podstawy do pełnej wysokości skalnej ściany (kilku pięter) nacina się skałę, tworząc poziomą i pionową siatkę wymiarów potrzebnych bloków o grubości żądanego wymiaru. Potem od góry zaczyna się odpowiednią techniką odcinanie bloków od zbocza (pozostałe trzy boki już są ukształtowane) i w ten sposób formaty gotowe są do transportu. Kiedyś bloki wydobywano i formowano jak w Europie – to jest odcinano duży blok skalny i dzielono go na mniejsze formaty. Wapienna skała na Malcie jest miększa i łatwiejsza w obróbce. Kiedy analizujemy układ bloków kamiennych w poszczególnych budynkach, zauważamy różne grubości spoin. Otóż budowniczowie ten element wiązania dobierali zgodnie z zasadą: spoina ma być o klasę lub dwie słabsza od elementu, który wiąże. W zależności od kamieniołomu materiał miał różną wytrzymałość i grubość warstwy z białej zaprawy wapiennej miała znaczenie.
Brak rys i spękań na budynkach świadczy o tym, że konstrukcje są stabilne i podłoże nie wykazuje żadnych ruchów. Duże rozpiętości stropów nad pomieszczeniami przenoszą znaczne obciążenia na ściany o wysokości 6 Maltakilku kondygnacji, których nośność jest dobrze dobrana. Wyspiarze dumni są ze swoich budynków i budowli i zakazane jest wieszanie na nich jakichkolwiek reklam. Obiekty po renowacji są identyczne jak te historyczne i trudno odróżnić współczesne ich uzupełnienia.

Tomasz Pruchnicki

68 TYSIĘCY NA MARMO+MAC 2018

1Biznes i kultura na terenie Veronafiere rozwijają światową społeczność kamieniarską – takie motto przyświecało 53. edycji Międzynarodowych Targów Kamienia Naturalnego, Technologii i Projektowania, które odbyły się w Weronie od 26 do 29 września.

W ciągu tych czterech dni targi odwiedziło 68 tysięcy zainteresowanych kamieniem, technologią i projektowaniem ze 150 krajów; 62% uczestników przybyło tu spoza Włoch. Zwiększone zainteresowanie wykazali goście z USA, Chin, Indii i Rosji. Ci z Europy uplasowali się na niezmiennym, stabilnym poziomie, a spośród nich największą liczbą wyróżnili się zwiedzający z Niemiec i Hiszpanii. Dla profesjonalistów z Afryki i Azji Wschodniej Marmo+Mac to nadal wydarzenie o dużym potencjale, acz czekającym na odkrycie.
W stosunku do zeszłego roku nieznacznie spadła liczba wystawców: z 1650 do 1600 (w tym 62% z 55 krajów). Choć organizator nie odnosi się do tego faktu, to przyczyną spadku może być po prostu zakaz wystawiania się firm produkujących i sprzedających ceramikę. Już w zeszłym roku toczyły się żarliwe dyskusje na temat rozdzielenia na terenie targowym, jak i w działalności przedsiębiorstw kamieniarskich dwóch konkurujących na tym samym rynku branż: kamieniarskiej i ceramicznej. Stosowanie przez producentów ceramiki wzorów i nazewnictwa zapożyczonego z nazw kamieni naturalnych wprowadza w błąd wielu ostatecznych klientów. Jak się okazuje, dla wielu firm ceramicznych jest to zamierzona strategia i staje się coraz większym zagrożeniem dla branży kamienia naturalnego.

3INNOWACJE, PROJEKTOWANIE I SZKOLENIA
Strategia rozwoju targów zmierza w kierunku podstawowych zagadnień, jak innowacje, projektowanie i szkolenia. Stąd doskonała w swej definicji inicjatywa The Italian Stone Theatre – Włoski Teatr Marmuru, zorganizowana po raz pierwszy w 2015 roku we współpracy z Włoskim Ministerstwem Rozwoju Handlu, Włoskim Instytutem Handlu Zagranicznego oraz Włoskim Związkiem Producentów Maszyn Marmomacchine. Zamysł obliczony na włoskie eksperymentowanie z kamieniem i technologią. W realizację projektu zaangażowane są rodzime firmy – producenci maszyn, wykonawcy – kamieniarze oraz najznakomitsi projektanci, architekci włoskiego designu.
Temat tegorocznej wystawy to woda i kamień w kontekście wellbeingu – modnej w ostatnim czasie również w Polsce koncepcji dobrostanu, równowagi, dobrego życia. Woda w kompozycji ze stałością kamienia jest nicią łączącą tegoroczną wystawę, wzbogaconą w połączenie sztuki ze światem luksusu. Po raz pierwszy prezentowano projekty wnętrzarskie jako dobra luksusowe. W ten sposób The Italian Stone Theatre zakreśla pozytywną ścieżkę rozwoju ustanowioną pomiędzy silnym produkcyjnym sektorem a kreatywnością, kulturą i innowacją, gdzie to wszystko razem spotyka się na światowych targach, organizacji, która współpracuje z instytucjami oraz profesjonalistami. Wszystkie te działania skoncentrowane są w celu wartości dodanej dla przyszłego rozwoju branży.

Uzupełnieniem działań opracowanej strategii targów są szkolenia dla architektów w tzw. szkole Marmomac Academy, podczas których zaproszeni z całego świata architekci uczą się, jak wykorzystać potencjał kamienia naturalnego w swojej pracy. Efektem końcowym jest szyta na miarę strona internetowa z informacjami na temat właściwości oraz sposobów wykorzystania kamienia naturalnego.

W programie targów znajdujemy również konkurs Icon Award. Jest to nagroda przyznawana dla jednego z projektów zaprezentowanych na wystawie The Italian Stone Theatre. Wybrany projekt staje się symbolem kampanii promocyjnej edycji targów Marmo+Mac w kolejnym roku. Zwycięzcą w 2018 roku został projekt „Marea” Eleny Salmistraro. Wykonała go firma Vicentina Marmi na maszynie Donatoni z kamienia Arabescato Orobico z kopalni Gamba.
Stałą pozycję programu targów stanowi też nagroda Best Communicator Award przyznawana dla wystawców za oryginalną aranżację stoiska. Kolejnym projektem, tym razem angażującym młodych adeptów kamieniarstwa i projektowania, jest eksperymentalny projekt pt. Young Stone Project. Jest to inicjatywa, która łączy działania edukacyjne i eksperymenty badawcze przy wykorzystaniu kamienia naturalnego. Angażuje kilkanaście jednostek edukacyjnych i organizowana jest przez wydziały architektury i projektowania włoskich uniwersytetów we współpracy z firmami, szkołami zawodowymi oraz szkołami artystycznymi.

2MIĘDZYNARODOWY SZCZYT KAMIENIARSKI W WERONIE
W drugim dniu targów Marmo+Mac w Weronie odbył się Międzynarodowy Szczyt Kamieniarski, zorganizowany przez Veronafiere we współpracy z Włoskim Instytutem Handlu oraz Włoskim Związkiem Producentów Maszyn Marmomacchine.

Tematem tegorocznego spotkania były „Światowe trendy w sektorze konkurencyjnym pomiędzy alternatywnymi materiałami i wojnami handlowymi”. W spotkaniu uczestniczyło kilkunastu przedstawicieli branży kamieniarskiej z całego świata, m.in. z Chin, USA, Libii, Włoch, Niemiec, Anglii, Hiszpanii, Rosji oraz Polski. Uczestnicy prezentowali swoje doświadczenia w odniesieniu do wzrastającej konkurencyjności ceramiki, płyt wielkoformatowych czy kwarcytów w odniesieniu do kamienia naturalnego i branży kamieniarskiej w poszczególnych krajach oraz sposoby radzenia sobie z problemem nieuczciwej konkurencji ze strony producentów ww. materiałów polegającej na promowaniu ich jako kamień naturalny, imitowaniu wzorów i kopiowaniu nazw kamieni naturalnych. Polską branżę reprezentował Dariusz Duda ze Związku Pracodawców Branży Kamieniarskiej.

Stanowiska uczestników różniły się od siebie i były, można powiedzieć, skrajnie różne. Od pozytywnych, tzn. takich, że branży kamieniarskiej nic nie grozi – że sama się obroni, jako ta tradycyjna i bliska człowiekowi, do takich, wedle których zagrożenie jest tak duże, że bez konkretnych działań ze strony rynku (firm, targów, instytucji, organizacji oraz mediów) produkty kamieniarskie przejdą do sektora dóbr luksusowych, co uszczupli rynek klientów. Włoski związek producentów maszyn przeprowadził badanie na temat świadomości właścicieli firm kamieniarskich na temat zagrożeń z rynku ceramicznego.

W końcowych wnioskach okazało się, że jeszcze rok temu większość przedsiębiorców traktowała produkty ceramiczne jako szansę na rozwój działalności firmy. Rok później ci sami przedsiębiorcy uznali i doświadczyli, że jest to jednak zagrożenie dla ich działalności. Jedną ze strategii skutecznej 4 awalki z konkurencyjnością ceramiki w stosunku do kamienia, zaprezentowaną przez niemieckich specjalistów, był dokument oparty na badaniach poważnych instytutów potwierdzający, że kamień naturalny jest najbardziej ekologicznym produktem możliwym do zastosowania na posadzkach i elewacjach, co daje największą liczbę punktów dla budynku w kontekście zrównoważonego rozwoju. Wyprodukowanie płyt z kamienia naturalnego nie pochłania tyle energii co podobne wyroby z ceramiki, kwarców czy konglomeratów. Badania zostały zlecone przez Niemiecki Związek Kamieniarski, a dokument jest udostępniany przez organizacje członkowskie EUROROC.




Adriana Czekaj

Świat Kamienia nr 6 (115) 2018


SK 114 Okładka www 184x260pix      SK 115 Okładka www 240x340pix                             
Poprzednie wydanie 5(114)2018   Świat Kamienia 6(115)2018   Następne wydanie 1(116)2019
OD REDAKCJI
Za nami najważniejsze targi. Werona potwierdziła prymat stolicy spotkań branży kamieniarskiej. 1636 wystawców z 65 krajów, a pośród nich media branżowe z całego świata. W listopadowym wydaniu oczywiście relacjonujemy minione wydarzenie. Na naszych łamach także plener rzeźbiarski „Dziedzictwo” oraz XVII Kongres Kamieniarski ZPBK. Najnowsze wydanie „Świata Kamienia” otwiera jednak raport, w którym możliwie wszechstronnie traktujemy zagadnienie… iluminacji. Gdy źródłem światła nie są promienie słoneczne, po zmroku, kamień może czy wręcz musi być oświetlony. I właśnie technikom oświetleniowym postanowiliśmy poświęcić możliwie dużo miejsca.
Jesień to wzmożony okres stawiania nagrobków. Co to są groby murowane i dlaczego lektura przepisów rozporządzenia to zdecydowanie za mało, by bez ryzyka podejmować się wykonawstwa takich grobów? O tym traktuje artykuł poradnikowy naszego specjalisty. Żyjące kamienie, krystalizujące się na powierzchniach spękań skalnych – to z kolei zachęta, by bliżej poznać materię przypominającą organizmy. W numerze mamy też kontynuację autorskiej interpretacji patyny w przestrzeni publicznej. W rubryce „Z teki konserwatora” przeczytacie o Malcie, co – a jakże – na skale stoi, a dziś jest popularną scenerią hollywoodzkich produkcji filmowych. Na sąsiednich stronach czeka bogato ilustrowany przewodnik geoturysty po zachodnim wybrzeżu Turcji. Dla jednych gruz skalny, a dla znawców meteorytyki – galaktyka bezcennych okazów. Koniecznie trzeba przeczytać artykuł o kamieniu pozaziemskim, bo ze swadą napisana to historia jedynych w swoim rodzaju „upadków”. I oczywiście odwiedźcie stoisko naszej redakcji podczas targów w Poznaniu!
Zapraszamy do lektury.

68 TYSIĘCY MA MARMO+MAC 2018
 
Biznes i kultura na terenie Veronafiere rozwijają światową społeczność kamieniarską – takie motto przyświecało 53. edycji Międzynarodowych Targów Kamienia Naturalnego, Technologii i Projektowania, które odbyły się w Weronie od 26 do 29 września.
W ciągu tych czterech dni targi odwiedziło 68 tysięcy zainteresowanych kamieniem, technologią i projektowaniem ze 150 krajów; 62% uczestników przybyło tu spoza Włoch. Zwiększone zainteresowanie wykazali goście z USA, Chin, Indii i Rosji. Ci z Europy uplasowali się na niezmiennym, stabilnym poziomie, a spośród nich największą liczbą wyróżnili się zwiedzający z Niemiec i Hiszpanii. Dla profesjonalistów z Afryki i Azji Wschodniej Marmo+Mac to nadal wydarzenie o dużym potencjale, acz czekającym na odkrycie.

MALTA NA SKALE STOI
W jednej garderobie siedzi Russell Crowe. Lada moment wcieli się w rolę generała Maximusa. W garderobie obok siedzi Richard Harris, przy którym również uwijają się charakteryzatorki, by zagrał rolę cezara Marka Aureliusza. W międzyczasie pracownicy planu przygotowują scenografię do filmu „Gladiator” Ridleya Scotta w Forcie Ricasoli, po drugiej strony zatoki Valletty.
Jest rok 2000 i sceneria tej wyspy została wybrana do uwiecznienia jej obrazów dla kilkudziesięciu scen filmu. Budynki i budowle miast tej wyspy zbudował zakon joannitów. Kolejni właściciele malty – począwszy od fenicjan, przez greków, kartagińczyków, rzymian, wielkich mistrzów zakonu joannitów zwanych zakonem maltańskim – budują rozrzucone po całej wyspie wieże obserwacyjne, kościoły, mury obronne i zamki z miejscowego wapienia koralowego, zwanego też muszlowym.
                                                                                                                                           Zobacz więcej...

5 NAJWAŻNIEJSZYCH TRENDÓW CERAMIKI NAGROBKOWEJ

Początki fotografii na porcelanie sięgają lat 50. XIX wieku. Połączenie fotografii i ceramiki było świetnym sposobem na przedłużenie trwałości obrazów malowanych światłem. Choć z początku wykorzystywane było ono do ozdabiania zastaw stołowych oraz elementów dekoracyjnych, dość szybko technologia ta zaczęła rozwijać się w kierunku utrwalania wizerunków osobistości znanych i lubianych, szlachty czy też rodzin królewskich.  Ludzie od zawsze interesowali się osobami pełniącymi funkcje publiczne i chcieli posiadać elementy dekoracyjne z ich podobiznami. Podobnie jak dzisiaj można nabyć piórnik dla dziecka z bohaterem ulubionego serialu bądź wysłać z Londynu kartkę ze zdjęciem królowej Elżbiety. Niedługo później zaczęto stosować zdjęcia na porcelanie w celu utrwalenia wizerunków osób zmarłych. Obrazy przeniesione na porcelanę i wypalone w dużej temperaturze cechowały się, podobnie jak obecnie, dużą trwałością i odpornością na czynniki zewnętrzne.
                                                                                                      Zobacz więcej...



Ponadto:
 
Spis treści
  • Od redakcji   
  • Elektronizacja po polsku   
  • Architekci światła    
  • 68 tysięcy  na Marmo+Mac 2018   
  • Marmo+Mac 2018 w obiektywie   
  • Jubileusz Kamieniarstwa Jan Hybiak   
  • The Italian Stone Theatre (cz. 1)   
  • Dziedzictwo zaklęte w kamieniu   
  • Spójny wizerunek lublinian   
  • Integracja i rozwój   
  • Groby murowane   
  • Kryształy – żyjące kamienie   
  • Spatynowany kamień  w przestrzeni publicznej (cz. II)   
  • Malta na skale stoi   
  • Elegancja, niepowtarzalność, estetyka, klasa…   
  • Zachodnie wybrzeża Turcji (cz. II)   
  • DLA Investments od kuchni   
  • O meteorytach… trochę (cz. III)   
  • Grupa EGA  na Warsaw Home 2018   
  • Automatyczne wycinanie  bez rysowania szablonów   
  • Kompleksowo  i bez kompleksów   
  • Cmentarz  w Dreźnie (cz. II)   
  • 5 najważniejszych trendów  ceramiki nagrobkowej   
  • STONE 2018: Spotkanie branży kamieniarskiej i architektonicznej   

 

 

Nie czekaj dodaj firmę

do naszego katalogu!

 

 

Dodaj firmę...

 

Dodaj ogłoszenie drobne

do naszej bazy!

 

 

Ogłoszenia...

45-837 Opole,
ul. Wspólna 26
woj. Opolskie
Tel. +48 77 402 41 70
Biuro reklamy:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Redakcja:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.">
     Wszystkie prawa zastrzeżone - Świat-Kamienia 1999-2012
     Projekt i wykonanie: Wilinet