KONKURS NA POMNIK MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

Z inicjatywą przedsięwzięcia wyszedł Społeczny Komitet Budowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego w Poznaniu. Krótko potem, we wrześniu ubiegłego…

Czytaj...

HARD ROCK HOTEL

Jedna z najnowszych realizacji, za którą stoi firma stoneCIRCLE, zyskała wiele prestiżowych nagród. Bar hotelowy otrzymał nagrodę Best…

Czytaj...

LAGASCA 99 I COSENTINO

Zlokalizowany w dzielnicy Salamanca w Madrycie budynek mieszkalny Lagasca 99 nawiązuje swym charakterem do obiektów architektury wokół niego,…

Czytaj...

BUDUJMY EKOLOGICZNIE, ALE WYDAJNIE!

Taki apel do Ministerstwa Rozwoju wydało w połowie sierpnia br. dwanaście organizacji branży budowlanej, deweloperskiej, biznesowej i architektonicznej.

Czytaj...

Jesteś tutaj: Start

Świat Kamienia

Czytelnia

STONE 2018

Szczegóły: Opublikowano: poniedziałek, 21, styczeń 2019 14:35

Stone 2018

Wystawcy z wielu stron świata prezentowali najnowocześniejsze narzędzia i maszyny. Tym razem mniej kamiennych bloków i surowych płyt, a zamiast tego całe spectrum zastosowań przeróżnych kamieni – od drobnej biżuterii, mozaiki, okładzin, poprzez wielkoformatowe elementy dekoracyjne, rzeźby, meble czy wreszcie pomniki.
Ponad 5 tysięcy uczestników, stoiska 220 firm, spora dawka prelekcji i wykładów – miniona edycja targów ( Poznań, 20–23 listopada) potwierdziła pewien trend. Z roku na rok na terenach Międzynarodowych Targów Poznańskich przybywa wystawców nowoczesnych technologii oraz sprzętu niezbędnego w obróbce czy transporcie kamienia. Takie propozycje prezentowano przede wszystkim w hali 7A i 7. Kolejne spostrzeżenie dotyczy polityki niektórych ważnych graczy w dostawach kamienia, którzy zwyczajowo prezentują się w hali nr 8A: decydują się wystawiać w Poznaniu nie rokrocznie, ale co dwa lata. W ich miejsce w tym roku zadebiutowało kilka firm, m.in. Kamieniarstwo Wawrzyniak z miejscowości Murowana Goślina w powiecie poznańskim, Klink International, Global Stone z Poznania, Granumlux LDA z Portugalii, SAS M.F.D. Granits z Francji.
O międzynarodowym charakterze targów świadczyła obecność wystawców z 18 krajów: Polski, Portugalii, Słowenii, Włoch, Ukrainy, Chin, Belgii, Indii, Węgier, Litwy, Wielkiej Brytanii, Czech, Francji, Szwecji, San Marino, Holandii, Hiszpanii i USA. Spośród znanych dostawców technologii nie zabrakło takich firm jak: Abra, Breton, DTG Polska, Kalinowski Burner’s Producer, MC Diam, Mach+, Mekanika, Promasz, Silkam, TGR, Weha. Wśród dostawców kamienia wyróżniały się powierzchnią stoisk propozycje Tiera Stones, Hallindens Granit AB, Interstone, Granit Dulniak.

Miniona edycja targów zapisała się kilkoma spektakularnymi premierami. Szerokim echem odbił się gotowy do wdrożenia pomysł przezbrojenia maszyn działających jak trak wahadłowy, ale pracujących w oparciu o technologię segmentów diamentowych. Technologia doskonalona od co najmniej 2011 roku przez firmę EHWA Diamond Industrial Co. z siedzibą w Korei Południowej zyskała status systemu „Zenesis Gang Saw”, chronionego międzynarodowymi patentami, a jej popularyzacji w Polsce podjęła się spółka MC Diam. W Poznaniu mieliśmy też krajową premierę pierwszego tak kompaktowych rozmiarów waterjeta marki Omax. ProtoMAX nie bez powodu nazywany jest urządzeniem osobistym, a jak się dowiedzieliśmy, w realizację najnowszej maszyny prócz inżynierów z USA zaangażowani byli także polscy specjaliści.

– To urządzenie mobilne, a o możliwościach obróbczych pełnowymiarowej maszyny. Już pierwszego dnia targów znalazł pierwszego właściciela – wspomniał Grzegorz Ślusarczyk, menedżer ds. sprzedaży w firmie Jet System sp. z o.o., sp.k. – Na pewno zainteresuje firmy, które realizują prace z dala od swych warsztatów przy wycinaniu co bardziej finezyjnych detali.
Propozycja znalazła się wśród wyróżnionych Złotym Medalem MTP, podobnie jak ATMS Ploter Laserowy CO2 PRO710 (producent: ATMSolutions sp. z o.o.), 5-osiowa piła Donatoni JET 625 CNC (producent: Donatoni Macchine SRL, firma zgłaszająca: Mekanika sp. z o.o.) oraz galanteria nagrobkowa ze stali nierdzewnej (producent: Adjatech sp. z o.o., sp. k.). Z kolei nagrody Acanthus Aureus, przyznawane wystawcom, którzy najlepiej potrafili zobrazować swoją wizję stoiska w połączeniu ze strategią marketingową firmy, otrzymały następujące przedsiębiorstwa: Jet System sp. z o.o., sp.k, Syntetyk s.c. Małgorzata Nowicka, Zdzisław Nowicki, Granumlus LDA, H.M. Tarn Granit Hanna Mickiewicz, Interstone Sp. z o.o., Hallindens Granit AB i Tiera Stones sp. z o.o., sp.k.

ARENA STONE
Targom towarzyszyły wydarzenia opracowane z myślą o profesjonalistach branży kamieniarskiej i architektonicznej, mające na celu umożliwienie ich przedstawicielom nawiązania bliższych relacji biznesowych. Jednym z takich kluczowych wydarzeń była Arena STONE – platforma integrująca profesjonalistów branży kamieniarskiej, architektów, projektantów i właścicieli biur projektowych. Przy okazji tegorocznej edycji targów STONE odbyła się po raz pierwszy, jednak docelowo ma stać się integralną częścią targów, merytoryczną, inspirującą, pokazującą innowacyjne rozwiązania z użyciem kamienia i szkła. Na jej program złożyły się prelekcje ekspertów branży i prezentacje twórczości znanych i cenionych na całym świecie projektantów wykorzystujących w swoich realizacjach kamień.
„Nowe wymagania dla posadzek kamiennych w zakresie odporności na poślizg”, „Prawo autorskie w branży kamieniarskiej” – referaty dr inż. Ewy Sudoł i radcy prawnego Marty Daćków dostarczyły cennej wiedzy naszej branży. Wśród prelegentów warto wymienić też wybitnego włoskiego prelegenta Raffaello Galiotto, który przedstawił prezentację „Marmo 4.0. Eksperymenty w kamieniu naturalnym”, uznanego na całym świecie twórcę mozaik, Giulio Menossiego, redaktora naczelnego niemieckiego portalu branżowego www.stone-ideas.com Petera Beckera oraz polskiego artystę tworzącego mozaiki Lubosza Karwata. Stoisko warsztatów mozaikowania oblegała zwłaszcza młodzież, która przybyła na targi ze swymi nauczycielami z Technikum Górnictwa Odkrywkowego (Strzegom), z Zespołu Szkół Budowlanych (Bydgoszcz), z „Budowlanki” im. gen. Władysława Sikorskiego (Inowrocław).

INTEGRACJA ŚRODOWISKA
Słów więcej o wydarzeniach inspirowanych czy sygnowanych przez Związek Pracodawców Branży Kamieniarskiej. Nie tylko dlatego, że minione targi zapisały się poważnym wzmocnieniem organizacji branżowej, skoro prawie dwadzieścia firm wypełniło deklarację członkowską i wstąpiło do ZPBK. W sąsiedztwie stoiska urządzono pokazy mistrzów ręcznej obróbki kamienia. W rywalizacji udział wzięli czterej kamieniarze – członkowie Związku, którzy startowali w zeszłorocznych mistrzostwach Polski: Grzegorz Kwapisiewicz, Jerzy Zysk, Rafał Frankiewicz i Zbigniew Zych. Wspólnie przygotowali projekt i ręcznie – w rekordowo krótkim czasie trzech dni – wykonali obelisk upamiętniający 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Barwy materiałów – białego wapienia pińczowskiego i czerwonego piaskowca Kopulak – doskonale wpisały się w końcowy efekt pracy. Tu odnotujmy, że artysta strzegomski Jerzy Zysk miał w Poznaniu podwójny powód do dumy, bo okazał się też zwycięzcą tegorocznej rywalizacji o tytuł Mistrza Piaskowania, konkursu tradycyjnie realizowanego na stoisku „Świata Kamienia”.
Inicjatywą integrującą branżę na poziomie międzynarodowym była też misja gospodarcza „Study Tour”. Mowa o biznesowych spotkaniach podczas trwania targów dla reprezentantów 7 państw.
– Przedsiębiorcy i dziennikarze branżowi z Azerbejdżanu, Iranu, Turcji, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Rosji, Ukrainy i Kazachstanu uczestniczyli w briefingu prasowym, by krótko potem uczestniczyć w zaaranżowanych przez nas spotkaniach z zainteresowanymi przedsiębiorcami z Polski – przybliża szczegóły inicjatywy Wojciech Hades z Polskiej Agencji Inwestycji i Handlu SA.
Minione targi to także wystawa prac przygotowana przez studentów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w czasie kolejnej edycji Międzynarodowego Sympozjum Rzeźby w Kamieniu „Continuum”. Wydarzenie z roku na roku nabiera rozmachu, w czym niemała zasługa organizatora targów i zaangażowania nauczyciela akademickiego dr. Marcina Nosko z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. A wspomnijmy, że w tym samym czasie odbyły się komplementarne wydarzenia: Targi Funeralne MEMENTO Poznań im. Wojciecha Krawczyka i Targi Branży Szklarskiej GLASS. Te ostatnie zapisały się skromniejszą obecnością wystawców i liczbą wydarzeń integrujących branżę, czego nie można powiedzieć o targach STONE 2018.
Rafał Dobrowolski

Fot 1: Targi Stone 2018 nie pobiły rekordu frekwencji, ale stanowiły dla uczestników platformę wybitnie integrującą środowisko kamieniarskie.

Fot 2: Kamień w blokach to rzadki widok na stoiskach.

Fot 3: Trzeciego dnia targów artyści ukończyli prace nad obeliskiem upamiętniającym 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę.

Fot. R. Dobrowolski

KAMIENIARSTWO W KASTYLII I LEON

Szczegóły: Opublikowano: poniedziałek, 21, styczeń 2019 13:28

Kamieniarstwo w Kastylii i León

Kastylia i León to największa hiszpańska wspólnota autonomiczna, w której skład wchodzi dziewięć prowincji: Ávila, Burgos, Palencia, Segowia, Soria, Valladolid, León, Salamanka i Zamora.

To właśnie tutaj znajduje się ponad połowa dziedzictwa kulturowego Hiszpanii: 12 katedr, 6 tys. kościołów, blisko 400 muzeów, ponad 200 zamków i 7 miejsc uznanych przez UNESCO za należące do światowego dziedzictwa kulturalnego. W Salamance znajduje się najstarszy z istniejących w Hiszpanii uniwersytetów. Stolicą regionu jest miasto Valladolid. I tu właśnie 25 listopada 2018 roku rozpoczęła się wizyta studyjna polskich importerów kamienia.

Polskich przedsiębiorców zaprosiły władze regionu Kastylia i León (hiszp. Castilla y León), a organizatorem wyjazdu ze strony polskiej było Biuro Radcy Handlowego Ambasady Hiszpanii w Polsce. Celem tej niezwykle interesującej wyprawy – również pod względem turystycznym – było zaprezentowanie oferty hiszpańskich producentów marmurów, granitów, piaskowców oraz łupka. Z góry ustalony program obejmował wizytę w czterech kamieniołomach oraz prezentację kamieni oferowanych przez firmy należące do Zrzeszenia Producentów Kamienia Naturalnego Prowincji Castilla y León (więcej na: www.pinacal.es) w siedzibie centrum technologicznego Pinacal Inser w Boecillo, 15 kilometrów na południe od Valladolid.

TYGIEL BIZNESU

Region Kastylia i León to mieszanka tradycji i nowoczesności. Prym wiedzie sektor samochodowy – to tu znajdują się fabryki Renault, Nissan, produkcja opon Michelin, a w Burgos znajduje się fabryka produkująca turbiny do wiatraków elektrowni wiatrowych. To nie tylko znany w Europie producent wina i eksporter owczej wełny czy sera. To również źródło wielu rodzajów kamienia: granitów, marmurów, piaskowców, wapieni i łupków.

Obecnie skatalogowanych jest około 400 rodzajów kamienia naturalnego, w tym – z powodu trwającego od 10 lat kryzysu – tylko ok. 60 jest aktualnie wydobywanych. Najważniejszy udział w wydobyciu i produkcji stanowi łupek (głównie dachowy), angażujący bezpośrednio ok. 2060 pracowników. Dla porównania: wydobyciem i obróbką innych kamieni zajmuje się „tylko” 1200 specjalistów. Znacznym udziałem cieszy się piaskowiec Burgos, który stanowi podstawę dziedzictwa Salamanki. Znane w całej Hiszpanii i na świecie są również piaskowce Soria w Zamorze oraz wapienie Campaspero i Boñar. Bardzo doceniane szare i wielokolorowe łupki kwarcytowe Bernardosa, gnejs Zamora o zielonkawym odcieniu czy czerwony granit Sayago są atrakcyjnym elementem stosowanym w urbanistyce nie tylko w regionie Kastylia i León.

fot 1. Sonia Para prezentuje ofertę i możliwości produkcyjne firmy Pinacal.

W pierwszy dzień pobytu uczestnicy jako pierwsze odwiedzili główną siedzibę i zakład obróbczy firmy Pinacas Piedras Naturales da Castilla y Leon, znajdującą się w miejscowości Quintanar de la Sierra w prowincji Burgos, oddalonej o ok. 200 km na wschód od Valladolid. To firma rodzinna założona 23 lata temu. Sonia Para, witając gości, wspomniała, że to już czwarte pokolenie w rodzinie, które para się kamieniarstwem. Jak podkreśliła, już jej pradziadek zapoczątkował rodzinną pasję do tak wyjątkowego zawodu. W posiadaniu firmy znajdują się dziś czynne kamieniołomy piaskowca o nazwach takich jak Quintanar Beige i Veto, Duero i Berrun o żółtym odcieniu i mocnym rysunku użylenia, Blanca Castilla (jasny szary) oraz Beige Sanza (beżowy) oraz wapienia Crema Sanza (bardzo jasny szary), Laguna (biały), Gris (ciemny szary) i Sanza (kremowy). Wszelkie produkty budowlane, np. płyty elewacyjne, gzymsy, kolumny, architektura ogrodowa wykonywane są na zamówienie klienta. Stąd też, podążając za potrzebami rynku, obrano kierunek rozwoju firmy, wyposażając ją w najnowocześniejszy park maszynowy, np. piły 5-osiowe sterowane numerycznie – po to, aby sprostać najbardziej skomplikowanym projektom i oczekiwaniom klienta, również zagranicznego. Pracownicy pracują na dwie zmiany. Na terenie 30 000 m kw. znajdują się dwie hale produkcyjne, gdzie odbywa się cięcie bloków, produkcja półproduktów, wyrobów gotowych. Jest też oczywiście magazyn i skład bloków.

W DRODZE NA BURGOS

Niecałe 10 km od Pinacas w stronę drogi na Burgos, na wzgórzu Sierra de la Demanda, na terenie burgońskich lasów sosnowych, swoją siedzibę ma kolejna firma – Areniscas Sierra de la Demanda S.L., sprzedająca bloki i płyty z piaskowca z własnej kopalni. To również firma rodzinna, założona 31 lat temu przez małżeństwo Nurię Mediavilla Medina i Fermina Juanesa Olalla. Tu pracuje również trzech synów, którzy już jako nastoletni chłopcy rozpoczynali swoją przygodę zawodową w firmie rodziców. To właśnie dzięki temu, jak wspomina właścicielka, i zaangażowaniu całej rodziny w pracę w firmie przetrwali kryzys gospodarczy, który rozpoczął się w 2008 roku. W tamtym czasie większość firm w sektorze kamieniarskim upadła i do tej pory się nie odrodziła.

fot. 2. Elewacja z piaskowca firmy Areniscas wykonana własnoręcznie przez właściciela firmy 30 lat temu.

Dzięki ciężkiej pracy całej rodziny udało się utrzymać firmę i w konsekwencji rozwinąć sprzedaż również na rynki zagraniczne. Zakład obróbczy zajmuje powierzchnię 25 000 m kw. i produkuje się tutaj płyty i elementy budowlane na rynek krajowy i zagraniczny, m.in do Niemiec i Anglii. Park maszynowy daje możliwości produkcji elementów budowlanych o różnych fakturach, np. szczotkowanej, groszkowanej, płomieniowanej, szlifowanej, łupanej, postarzanej. Kopalnia ma udokumentowane złoża do eksploatacji na ponad 100 lat. Jak podkreśliła założycielka firmy, piaskowiec wydobywany przez firmę Areniscas ma bardzo dobre parametry użytkowe.

Kolejnym miejscem, do którego dotarła polska delegacja w pierwszym dniu wizyty, była kopalnia wapienia firmy Arrival, znajdująca się na północ od Burgos, 75 km od Bilbao. Wapień koloru szarego, o bardzo zbitej strukturze i jednolitej kolorystyce stosunkowo niedawno zaistniał na rynku kamieniarskim. Po raz pierwszy pokazany na targach kamieniarskich w Weronie w 2008 roku bardzo szybko znalazł swoich odbiorców na świecie, co zaowocowało szybkim rozwojem procesu wydobycia bloków produkcji płyt o różnych fakturach: polerowanych, płomieniowanych, groszkowanych, szczotkowanych, piaskowanych. Bloczność złoża pozwala na produkcję dużych gabarytowo bloków, a co za tym idzie – płyt. Jest to nie lada gratka dla miłośników szarych kolorów kamieni naturalnych o ciepłym odcieniu i bardzo dobrych parametrach użytkowych. Wapień jest tak twardy, że bez problemu można go polerować. Jak powiedział dyrektor firmy Javier Tamayo, kamieniowi wykonano wszystkie niezbędne testy. Już dzisiaj ten szary kamień eksportowany jest do 23 krajów, m.in. Niemiec, Francji, Belgii, Kanady, Danii. Trafia też na rynek azjatycki.

fot. 3. Kopalnia wapienia nadającego się do polerowania firmy Arival.

ZAMORA, BERNARDOS I… ZNOWU ŁUPEK

Kolejny dzień przyniósł kolejne wizyty. Na pierwszy plan wytypowano firmę Granduero S.L. z zakładem obróbczym znajdującym się 100 km na wschód od Valladolid, w mieście Zamora. Firma posiada trzy kopalnie granitu, w tym dwie aktualnie eksploatowane. Pierwszy kamieniołom został uruchomiony 30 lat temu, a zakład obróbczy 20 lat temu. Spośród oferowanych szarych granitów można wymienić: Silvestre Duero, Albero Almendra Claro i Albero Almendra Rubio. W zakładzie obróbczym produkuje się kostkę brukową, płyty chodnikowe, palisady, ogrodzenia, elementy do wykończenia basenu, schody oraz inne elementy budowlane na indywidualne zamówienie klienta. Firma swoją działalność skupia głównie na produkcji wyrobów na rynki zewnętrzne. Głównymi odbiorcami są m.in.: Francja, Szwajcaria, Niemcy, Czechy, Włochy, Irlandia.

Piątą i ostatnią firmą, gdzie odbyła się wizytacja, była kopalnia łupka Naturpiedra Bernardos położona w Camino de las Canteras, w miejscowości Bernardos, w prowincji Segowia. Również ta od ćwierćwiecza przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Obecnie zarządza nią David Bernardos Hernandez, właściciel firmy, który osobiście nadzoruje prace na kopalni i produkcji. Zna obróbkę łupka od podszewki i podczas wizyty na zakładzie obróbczym osobiście prezentował ręczny sposób rozłupywania skały łupkowej. Ręczna, tradycyjna metoda rozłupywania łupka jest w dalszym ciągu ceniona i do dnia dzisiejszego stosowana w zakładzie. Duże zapotrzebowanie na produkty skłoniło jednak właściciela do zakupu maszyny do produkcji płytek, która równie sprawnie wykonuje pracę rozłupywania na mniejsze płytki. Tradycję i możliwości różnego zastosowania tego materiału można zauważyć, zbliżając się do miejscowości, gdzie znajduje się kopalnia. Architektura ogrodowa, elewacje domów, chodniki z płyt czy kostek, murki, dachy i inne elementy architektury miejskiej w okolicy kopalni są w większości wykonane z łupka. Z tego samego materiału są również elementy zamków, kościołów i innych zabytków w całej Hiszpanii, m.in. zamek w Segowii, klasztor El Escorial czy Biblioteka Narodowa w Madrycie. W zakładzie wykonuje się różnorodne rodzaje produktów, jak i ich wykończeń. Pozwala na to najnowocześniejszy park maszynowy, łącznie z maszyną do cięcia sterowaną numerycznie, ze skanerem i programem pozwalającym na zoptymalizowanie wycięcia elementu z dużej płyty przy minimalizowaniu odpadu. Również maszyna do wycinania blatów łazienkowych. Swoje produkty firma eksportuje głównie do Francji, Szwajcarii, Niemiec i krajów skandynawskich.

Fot. 4. Biuro firmy Naturpiedra JBernardos z piękną prezentacją możliwości zastosowania łupka w architekturze krajobrazu.

fot. 5. David Bernardos Hernandez osobiście prezentuje ręczną metodę rozłupywania łupka.

POKŁADY MOŻLIWOŚCI

Na zakończenie uczestnicy odwiedzili Laboratorium Badania Kamienia w Valladolid, gdzie spotkali się z Aurelio de Grado, prezesem Zrzeszenia Producentów Kamienia Naturalnego prowincji Kastylia i León (hiszp. Asociación de Productores de Piedra Natural de Castilla y León – PINACAL), oraz z Angeles, właścicielką rodzinnej firmy (trzecie pokolenie) Oasa, która oferuje bardzo znany wapień Boñar. Rozmawiano o aktualnej ofercie kamieni naturalnych regionu, jak i skutkach kryzysu trwającego od dziesięciu lat w Hiszpanii. Tradycja w zastosowaniu kamienia naturalnego w architekturze, droga św. Jakuba, którą chodzą pielgrzymi do Santiago de Compostela, stały się szansą dla sektora kamieniarskiego w tym regionie. Jak wspomniał Aurelio de Grado, od wieków przez Kastylię i León (region ten jest większy od Portugalii) wędrowały kamienie pomiędzy sąsiadującymi krajami. Branża przeszła różne kryzysy. Obecnie trwa era plastiku, tapety, sztucznych kamieni i ceramiki, mimo to miejscowi kamieniarze optymistycznie patrzą w przyszłość, uważając, że jeszcze nie nastąpił zmierzch tego, co naturalne.

fot. 6. Uczestnicy wizyty studyjnej: Katarzyna Sołtysiak z firmy Magma, Sławomir Hardy z Interstone, Adriana Czekaj, red. „Świata Kamienia”, z przedstawicielami władz regionu Kastylia i León oraz Angeles Aldeiturriaga, właścicielka firmy Oasa, i Aurelio de Grado, dyrektor laboratorium badania kamienia i prezes związku kamieniarskiego.

Adriana Czekaj

Jedność w różnorodności

Szczegóły: Opublikowano: środa, 27, marzec 2019 15:40

KWALIFIKACJE ZAWODOWE

Jedność w różnorodności

Skoro migracja ludności jest ostatnimi czasy wzmożona, to i różnice w kwalifikacjach osób pochodzących z różnych krajów są coraz mocniej odczuwalne. I coraz bardziej daje o sobie znać brak spójnych opisów kompetencji zawodowych.

Nie tylko luka kadrowa i kompetencyjna w budownictwie z każdym rokiem się pogłębia, ale też efekt tzw. dziury pokoleniowej oraz niżu demograficznego ma katastrofalne skutki w postaci postępującej deprecjacji zawodów budowlanych. Na długo przed obecną sytuacją pojawił się pomysł na narzędzia, które będą służyły uporządkowaniu kwestii unifikacji kwalifikacji zawodowych, zawodów, specjalności i standardów kompetencji. Zintegrowany system kwalifikacji (w skrócie: ZSK) jest jednym z narzędzi koordynacji polityki państwa w zakresie uczenia się przez całe życie, stanowiącego odpowiedź na potrzeby współczesnej gospodarki opartej na wiedzy.

Ustawa z 22 grudnia 2015 r. o zintegrowanym systemie kwalifikacji wprowadziła w sposób formalny nową kategorię kwalifikacji zwanych rynkowymi. Od tego czasu w poszczególnych resortach procedowanych jest ponad 40 wniosków o włączenie kwalifikacji rynkowych, przygotowywany jest również przegląd kwalifikacji uregulowanych przepisami prawa. Wyrównywanie dostępu do uczenia się przez całe życie o charakterze formalnym, nieformalnym i pozaformalnym wszystkich grup wiekowych, poszerzanie wiedzy, podnoszenie umiejętności i kompetencji siły roboczej oraz promowanie elastycznych ścieżek kształcenia – na takich fundamentach budowane są wszystkie „ramy edukacyjne”, których projekty powstają przy wsparciu specjalistów z Instytutu Badań Edukacyjnych. Nie inny jest rodowód prac Sektorowej Rady ds. Kompetencji w Budownictwie (SRK-Bud).

SRK-BUD

Fot 1: Zwiększenie dostępu osób dorosłych do różnych form uczenia się przez całe życie (ang. Lifelong Learning) to fundament europejskiej ramy kwalifikacji. Więcej informacji o kształceniu ustawicznym na: www.kwalifikacje.gov.pl.

W kwietniu 2017 r. ukonstytuowała się Sektorowa Rada ds. Kompetencji w Budownictwie. Prace Rady zostały zainicjowane przez partnerstwo Związku Zawodowego „Budowlani” (lider), Konfederacji Budownictwa i Nieruchomości, Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa i Instytutu Techniki Budowlanej. Wniosek konkursowy złożony przez Partnerstwo uzyskał akceptację PARP i finansowanie w ramach działania „Zwiększenie wiedzy o potrzebach kwalifikacyjno-zawodowych”, które zapewnia Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i Skarb Państwa. Projekt będzie realizowany do 31 sierpnia 2022 r. W Radzie jest dziś szereg podmiotów związanych z budownictwem, a wśród nich przedsiębiorstwa budowlane, instytuty badawcze, szkoły wyższe, szkoły zawodowe, podmioty edukacji pozaformalnej, partnerzy społeczni, organizacje branżowe, regulatorzy i instytucje rynku pracy. Dlaczego aktywność SRK-Bud nie powinna ujść uwadze reprezentacji branżowej środowiska kamieniarskiego w Polsce?

Po pierwsze dlatego, że ZSK pozwala na porównywanie kwalifikacji pomiędzy sobą. Na poziomie unijnym takim referencyjnym odnośnikiem są europejskie ramy kwalifikacji, a podobne rozwiązania funkcjonujące w ponad 190 krajach pozwalają aktywnym zawodowo weryfikować i potwierdzać swe umiejętności np. w związku z emigracją zarobkową – zwłaszcza kwalifikacje nadawane poza szkołami i uczelniami, w toku samokształcenia się czy nabywania specyficznych branżowych umiejętności. Idzie o to, by mając na uwadze ogromną mobilność współczesnych pracowników, znaleźć łatwy i transparentny klucz do porównywania kwalifikacji nadawanych poza szkołami i uczelniami oraz potwierdzania już nabytych kompetencji.

Po drugie – interesujące nas tu kompetencje zawodowe i kwalifikacje w sektorze budownictwa są obecnie przedmiotem wzmożonych badań i prac, by wspomnieć projekt rozporządzenia włączającego SRK-Bud do zintegrowanego systemu kwalifikacji (wrzesień 2018 r.) czy projekt systemowy Infodoradca (prace zostaną zakończone w połowie 2019 r.). Pod koniec ubiegłego roku przedstawiono informację o stanie realizacji projektu Sektorowa Rada ds. Kompetencji w Budownictwie w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014–2020. Szczególną uwagę poświęcono nowym uprawnieniom Sektorowej Rady ds. Kompetencji w Budownictwie wynikającym ze znowelizowanej ustawy o systemie oświaty i zmian w innych ustawach dotyczących rynku pracy. Grupa robocza jest zaangażowana w prace nad raportem dotyczącym narzędzi i mechanizmów walidacji i certyfikacji.

Po trzecie wreszcie – pośród 63 zawodów zaliczonych do sektora budownictwa jest brukarz (kod w klasyfikacji zawodów i specjalności: 711205), monter kamiennych elementów budowlanych (kod 711201), monter fasad (kod 712304), szlifierz kamienia (kod 811409). Ten ostatni to pracownik, który obsługuje szlifierki i polerki mechaniczne przy szlifowaniu i polerowaniu płyt mozaikowych oraz płyt i elementów lastrykowych, kamieni naturalnych i sztucznych; wybiera i kwalifikuje przetarte płyty do szlifowania przy uwzględnieniu ich jakości i wymiarów; dobiera materiały ścierne, segmenty karborundowe oraz różnego rodzaju tarcze (…). Dla każdego zawodu przypisana powinna być ścieżka walidacji – uznania umiejętności nabytych w trakcie całego rozwoju zawodowego. I tak np. dla brukarza znajdziemy dziś opis: „Osoba ubiegająca się o przyjęcie do pracy w zawodzie brukarza powinna posiadać wykształcenie zasadnicze zawodowe o kierunku drogownictwo lub budownictwo, świadectwo czeladnicze lub dyplom mistrzowski w zawodzie brukarz. Do pracy mogą być również przyjmowane osoby bez żadnego przygotowania zawodowego, po ukończeniu gimnazjum, które zostaną przeszkolone w zakresie układania nawierzchni brukowej. Atutem jest posiadanie świadectwa ukończenia kursu obsługi urządzeń kontrolno-pomiarowych oraz urządzeń stosowanych do zagęszczania podłoża. Przy zatrudnianiu w zawodzie brukarza brana jest pod uwagę ogólna sprawność fizyczna”.

Wspomnijmy, że dla branży górniczo-wiertniczej wyróżniono takie zawody jak np. technik przeróbki kopalin stałych, wiertacz, operator maszyn i urządzeń przeróbczych.

EFEKTY UCZENIA SIĘ JAKO KRYTERIUM

Pracodawcy – także przecież z branży kamieniarskiej – od lat narzekają na szkolnictwo zawodowe, które ich zdaniem kształci zbyt „teoretycznie” i nie zapewnia dopływu wykwalifikowanych pracowników wąskich specjalizacji. Szkoły z kolei narzekają na brak zainteresowania pracodawców współpracą w kształceniu praktycznym uczniów. Raczej wszyscy są świadomi, że dyplomy niewiele dają na rynku pracy, bo pracodawcy małą uwagę przywiązują do formalnego potwierdzenia kwalifikacji. A co dopiero mówić o faktycznym poziomie kursów oferowanych via internet, które wieńczy jakiś certyfikat.

Co więc zyskają firmy i pracownicy działający w branży czy na rzecz branży kamieniarskiej? Finałem prac Sektorowej Rady ds. Kompetencji w Budownictwie ma być wypracowanie standardów w opisie (językowym) wiedzy i umiejętności, jakich wymaga się na konkretnych stanowiskach. A także zbliżenie standardów oraz programów kształcenia do realnych potrzeb rynkowych.

Jakie kompetencje, jaka wiedza jest nieodzowna, a kiedy nabyte umiejętności mogą okazać się cenniejsze niż formalne wykształcenie, by spełniać oczekiwania pracodawców? Usługi budowlane wykonuje w Polsce ponad 400 tysięcy podmiotów, z czego aż 96% to mikrofirmy, zatrudniające do 9 pracowników. To rozdrobnienie, wrażliwość na wahania koniunkturalne i stale utrzymująca się luka kompetencyjna stanowią niemałą przeszkodę, by przy redagowaniu ogłoszeń rekrutacyjnych używać kluczowych słów, które w sposób niebudzący wątpliwości trafią do pożądanych adresatów na rynku pracy. Wspólnotowy rynek pracy wyczekuje spójnych narzędzi do porównywania certyfikatów uzyskiwanych przez pracowników w ramach edukacji formalnej i pozaformalnej. Już dziś takie narzędzie do porównywania kwalifikacji sektorowych w wymiarze krajowym i międzynarodowym to europejska rama kwalifikacji.

Rafał Dobrowolski

Cykl życia pokryć podłogowych

Szczegóły: Opublikowano: środa, 27, marzec 2019 15:17

Cykl życia pokryć podłogowych

Niemieckie Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego DNV wezwało inne kraje do przetłumaczenia angielskiej wersji niniejszej publikacji w celu wykorzystania wniosków z niej płynących na własne potrzeby marketingowe. Tym bardziej że kamień naturalny osiągnął znakomite wyniki w porównaniu z innymi materiałami.

Badanie przeprowadzone przez Niemieckie Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego (DNV, Deutscher Naturwerkstein-Verband) można odczytywać jako kolejny znak świadczący o zmianach w świadomości branży kamieniarskiej. Sztandarowym przykładem dzielenia się wiedzą może być „Use Natural Stone” (skorzystaj z kamienia naturalnego) – kampania prowadzona przez amerykański instytut kamienia naturalnego (US Natural Stone Institute). O popularności tego typu badań świadczy fakt, że Międzynarodowe Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego Wonasa finansowo wspiera tego typu projekty.

Obecnie Niemcy starają się zachęcić inne kraje do przetłumaczenia wniosków z badań i wykorzystania ich na lokalnych rynkach. Aby ułatwić tłumaczenie, DNV przedstawiło angielską wersję swojego opracowania. Należy pamiętać, że oryginalne opracowanie zostało sporządzone w języku niemieckim. Tym niemniej publiczne udostępnianie badań w internecie jest zabiegiem powszechnym, który spotyka się z pozytywnym odbiorem i przyczynia się do upowszechniania dobrych praktyk.

„Nachhaltigkeitsstudie – Ökobilanz von Bodenbelägen” (Badanie nad zrównoważonym rozwojem – ocena cyklu życia pokryć podłogowych) jest kompilacją danych naukowych, które są wykorzystywane do oceny ekologicznych skutków wykorzystania kamienia naturalnego, dużych płytek ceramicznych, PCV, laminatu i parkietu. Badanie obejmuje okres 50 lat, w którym wykorzystywano powyższe materiały do kładzenia podłóg w miejscach publicznych o dużym natężeniu ruchu. Wyniki badań dotyczą również gospodarstw domowych. Poniższe dane są więc istotnym narzędziem w przekonywaniu właścicieli budynków i architektów o rosnącym znaczeniu bilansu tzw. cyklu życia materiałów. Bezpośrednie porównanie pokazuje, że „pokrycia podłogowe z kamienia naturalnego mają dużo lepszy cykl życia w przypadku produkcji, wdrożenia oraz codziennego zastosowania niż duże płytki ceramiczne, pokrycia dywanowe, PCV, laminat czy parkiet”.

WOG (współczynnik ocieplenia globalnego) w kg ekwiwalentu CO₂ podczas całego cyklu życia różnych pokryć podłogowych

Okazuje się, że efekt cieplarniany dywanu jest 20 razy większy niż kamienia naturalnego (zob. wykres). W liczbach wygląda to następująco: 10,9 kg ekwiwalentu CO₂ w przypadku kamienia naturalnego wobec 223 kg ekwiwalentu CO₂ w przypadku dywanu. Ekwiwalent CO₂ pokazuje, jak dużo gazu cieplarnianego zostaje wytworzonego i uwolnionego podczas produkcji i wykorzystywania materiału budowlanego.

Zbliżone wyniki otrzymano w przypadku płytek o standardowych rozmiarach. Ekologiczny cykl życia płytki z kamienia naturalnego jest ok. 84% niższy niż dużych płytek ceramicznych.

W powyższym wykresie WOG oznacza współczynnik ocieplenia globalnego. Badanie przeprowadził Instytut Materiałów Budowlanych Uniwersytetu w Stuttgarcie. Należy zauważyć, że analiza danych objęła nie tylko wcześniej wspomniane materiały, ale również wymagania dotyczące montażu. Pod uwagę wzięto również różne powszechnie stosowane powłoki impregnacyjne gwarantujące wodoszczelność.

Transport jest z oczywistych względów ważnym aspektem cyklu życia produktu. Stowarzyszenie DNV porównało kamień z miejscowych kamieniołomów z kamieniem z innych krajów Unii Europejskiej oraz Bliskiego Wschodu. Dla Niemiec zastosowano standardową wartość 100 km dla transportu ciężarówką. Podstawą do obliczeń dla pozostałych krajów UE była odległość 2000 km, natomiast dla krajów azjatyckich 18 600 km statkiem + 150 km ciężarówką i/lub 200 km transportem kolejowym.

Najbardziej zaskakująca okazała się różnica pomiędzy cyklem życia kamienia lokalnego (niemieckiego), a tego spoza Niemiec. Niemiecki kamień zużywa 0,16 kg ekwiwalentu CO₂ na m² posadzki, europejski kamień 3,2 kg ekwiwalentu CO₂ na m² posadzki, natomiast chiński kamień 7,9 kg ekwiwalentu CO₂ na m² posadzki.

Wysoka ocena ekologicznego cyklu życia kamienia naturalnego jest faktem powszechnie znanym. W przypadku kamienia naturalnego nie występuje konieczność przetwarzania materiału. Na wysoką ocenę zasługuje również wyjątkowa długowieczność kamienia naturalnego.

Usuwanie materiału po wykorzystaniu nie było przedmiotem badania, lecz nawet tu kamień wygrałby zdecydowanie, gdyż może być wielokrotnie odzyskiwany i nie musi być usuwany osobno. Kamień po prostu wraca tam, skąd pochodzi, czyli do ziemi. Obliczenia te były jednak trudne do oceny.

Badanie zostało sfinansowane ze środków DNV przy wsparciu Schweizer Verband NVS (szwajcarskiego odpowiednika DNV). W finansowaniu projektu wzięła również udział firma Franken Schotter Company, a także firmy branży chemicznej: Sopro i Akemie.

tłumaczenie J. Mihułka

Targi Vitoria Stone Fair 2019 w Brazylii

Szczegóły: Opublikowano: środa, 27, marzec 2019 14:53

Targi Vitoria Stone Fair 2019 w Brazylii

Vitoria Stone Fair – Marmomac Latin America to jedno z ważniejszych wydarzeń sektora kamienia, które przyciąga zwiedzających z całego świata, w tym również z Polski. Organizator oczekiwał, że w tym roku przybędzie około 15 tysięcy zwiedzających. Do zamknięcia marcowego wydania ŚK dokładnych statystyk jednak nie podano.

fot. 1. Zwiedzający z Polski wraz z red. nacz. „Świata Kamienia” Adrianą Czekaj przed wejściem na targi. Fot. redakcja

To już 47. edycja międzynarodowych targów organizowanych przez firmę Milaneze & Milaneze, należącą do grupy Veronafiere – organizatora największych na świecie targów kamieniarskich w Weronie. Vitoria Stone Fair – Marmomac Latin America nie bez powodu odbywają się w regionie Espírito Santo. Około 80% eksportu kamiennego surowca jest wynikiem uzyskanym wyłącznie przez ten stan. Tutaj zainstalowany jest największy park maszynowy sektora kamieniarskiego, który zapewnia około 125 tysięcy miejsc pracy i stanowi źródło 8% PKB. W 2018 roku region ten utrzymał główną pozycję w eksporcie, uzyskując 79 procent. W rankingu na 30 największych eksporterów w sektorze kamienia naturalnego 28 firm znajduje sie właśnie w stanie Espírito Santo. Siła brazylijskiego sektora kamieni naturalnych wciąż rośnie na rynku międzynarodowym. Dane pochodzące z Brazylijskiego Stowarzyszenia Kamieni Ozdobnych (Abirochas) wskazują, że Brazylia znajduje się na czwartym miejscu spośród wszystkich państw, które wydobywają kamień. Odpowiada to 7% światowej produkcji sektora kamieniarskiego. Transakcje handlowe w 2018 r. zamknęły się eksportem w wysokości 922,5 mln USD. Stany Zjednoczone, Chiny i Włochy utrzymały pozycję lidera. Espírito Santo z kolei wiedzie prym w Brazylii, odpowiadając za 711,3 mln USD eksportu.

Targi w ostatnich dwóch latach przeżywały zawirowania związane z sytuacją gospodarczą kraju, strajkiem policjantów w 2017 r. oraz odwołaniem imprezy na trzy dni przed jej rozpoczęciem i zmianą terminu organizacji z lutego na czerwiec. W 2018 r. targi również odbyły się w czerwcu. Jednak termin czerwcowy się nie sprawdził i w tym roku powrócono do lutego. Prawdopodobnie te wydarzenia w największym stopniu wpłynęły na zmniejszenie liczby wystawców w roku 2019.

fot. 2 Część grupy z programu Buyers Club zaoferowanego przez organizatora targów. Fot. Ana Luiza M. Ramos

PIERWSZE WRAŻENIE

Zwiedzający, którzy na targi przyjechali tu nie po raz pierwszy, różnicę zauważyli natychmiast. Jednakże sami wystawcy zapytani o efekt biznesowy wyrażali satysfakcję z ilości złożonych zamówień i zainteresowania ofertą. Stoiska wystawców z Brazylii, Chin, Hiszpanii, Włoch, Indii, Portugalii, Korei Południowej, Rosji prezentowały bogatą ofertę kamieni naturalnych w postaci płyt, płytek czy bloków, kwarcytów, maszyn i narzędzi do obróbki kamienia, chemii kamieniarskiej oraz różnych usług dla branży. Organizator zadbał również o oprawę merytoryczną. Zorganizowano prelekcje i prezentacje dla zwiedzających i dwie bardzo ciekawe inicjatywy, które przyciągnęły wielu oglądających. Były to Brazilian Stones Original Design oraz Brazilian Stone Collection. Pierwsza to prezentacja wykonanych w kamieniu brazylijskim projektów architektury użytkowej – stolików, półek, talerzy, ławek itp. – na wzór wystawy The Italian Stone Theatre w Weronie prezentowanej podczas targów Marmomac. Znani w kraju projektanci z marmurów, granitów i kwarcytów stworzyli swoiste dzieła sztuki. Po targach eksponaty mają być prezentowane na innych międzynarodowych targach, trafią też do renomowanych sklepów z dekoracjami. „Design i sztuka to najlepsze sposoby na dodawanie wartości sektorowi kamieniarskiemu i prezentowanie całej lekkości i wszechstronności, jakie może wydobyć z kamienia” – podkreślił w swojej wypowiedzi na temat wystawy Vivian Coser, architekt i kurator brazylijskiego projektu.

fot. 3 Blue Macaubas – blok egzotycznego niebieskiego kamienia naturalnego. Wszystkim się podoba, ale tylko nieliczni mogą sobie na niego pozwolić. Fot. A. Czekaj

Druga ze wspomnianych inicjatyw – Brazilian Stone Collection – to prezentacja brazylijskich kamiennych trendów na rok 2019. Przykładem nowego materiału jest kwarcyt Zanet White z grupy Monte Sião Capixaba. Firma Margramar wykorzystała targi na oficjalną prezentację półszlachetnych kamieni o imieniu Jade. Materiał składa się z różnych rodzajów kamieni półszlachetnych, jest idealny do stosowania na blaty kuchenne, w łazienkach, na podłogi i kosztuje 725 USD za metr kwadratowy. Prezentowano również kwarcyty Zurych i Vibranium, które są już trendem na rynku krajowym i międzynarodowym. Firma Granduvale proponuje Marinace Black, który został już zastosowany do wykonania podłóg i blatów na międzynarodowym statku wycieczkowym. Grupa Guidoni postawiła w roku 2019 na egzotyczny granit Via Lactea. Również cieszący się popularnością w Polsce.

fot. 4 Stoiska wystawców są tak przygotowane, aby wyeksponować walory poszczególnych kamieni. Fot. A. Czekaj

LUKSUS I EKSKLUZYWNOŚĆ

Inne zaprezentowane luksusowe i ekskluzywne materiały to: kwarcyt Venaria Reale, odkryty niedawno przez PBA Stone; kwarcyt Fayru o półprzezroczystych kryształach; Harpia Crystal i Parla Venta od firmy Quartzblue; granit Riviera i marmur Marrakesh z Grupy Qualitá; Green Peace, Aurora Borealle i Yosemite Falls od firmy Brasigran; Venon, Ocean Blue i Santorini Cross Cut z Cajugram; Blue Moon, Blue Velvet i Avocatus z Magban; kwarcyt Gaya z Marbrasa. To tylko niektóre z propozycji rynku brazylijskiego.
Eksponaty wystawy Brazilian Stones Original Design, jak i prezentację propozycji na rok 2019 w ramach Brazilian Stone Collection pokazano w osobnym, zaciemnionym pawilonie, podkreślając światłem walory kolorystyczne poszczególnych kamieni. Taki kierunek prezentacji krajowych zasobów kamiennych jest niewątpliwie bardzo dobrym posunięciem, bo działa na wyobraźnię klientów. Współpraca przy projektowaniu i wykonywaniu, dzielenie się wiedzą i doświadczeniem firm kamieniarskich z architektami jest kierunkiem, w którym targi kamieniarskie powinny zmierzać. Dobrym posunięciem były warsztaty projektowania w kamieniu Archathon, które odbywały się podczas trwania targów. Jest to inicjatywa skierowana do architektów i projektantów z całej Brazylii. W tym roku wzięło udział 72 uczestników. Zwycięska drużyna Kl+M pojedzie na targi Marmomac w tym roku.

fot. 5 Kolorystyka brazylijskich kamieni jest jak tęcza. Fot. A. Czekaj

Organizator zadbał również o zwiedzających z zagranicy. W ramach programu Buyers Club wybrani kupujący mieli zapewniony nocleg w hotelu czterogwiazdkowym, zorganizowane wizyty w firmach, bezpłatny transport oraz bilety wstępu na targi. Z Polski, jak co roku, z programu skorzystało kilkanaście osób. Biznes to nie jedyny cel wyprawy do tak odległego od Polski kraju. Większość odwiedzających targi korzysta z licznych atrakcji turystycznych, biorąc pod uwagę, że w lutym jest tam środek lata. Organizator również o tym pomyślał i umożliwił zwiedzającym skorzystanie z takich atrakcji, planując wydarzenia targowe w godzinach popołudniowych, od godziny 13.

Adriana Czekaj

Świat Kamienia nr 2 (117) 2019

Szczegóły: Opublikowano: środa, 27, marzec 2019 13:53


Poprzednie wydanie 1(116)2019	Świat Kamienia 2(117)2019	Następne wydanie 3(118)2019

KWALIFIKACJE ZAWODOWE
JEDNOŚĆ W RÓŻNORODNOŚCI

Skoro migracja ludności jest ostatnimi czasy wzmożona, to i różnice w kwalifikacjach osób pochodzących z różnych krajów są coraz mocniej odczuwalne. I coraz bardziej daje o sobie znać brak spójnych opisów kompetencji zawodowych.

Nie tylko luka kadrowa i kompetencyjna w budownictwie z każdym rokiem się pogłębia, ale też efekt tzw. dziury pokoleniowej oraz niżu demograficznego ma katastrofalne skutki w postaci postępującej deprecjacji zawodów budowlanych. Na długo przed obecną sytuacją pojawił się pomysł na narzędzia, które będą służyły uporządkowaniu kwestii unifikacji kwalifikacji zawodowych, zawodów, specjalności i standardów kompetencji. Zintegrowany system kwalifikacji (w skrócie: ZSK) jest jednym z narzędzi koordynacji polityki państwa w zakresie uczenia się przez całe życie, stanowiącego odpowiedź na potrzeby współczesnej gospodarki opartej na wiedzy.
czytaj więcej

CYKL ŻYCIA POKRYĆ PODŁOGOWYCH

Niemieckie Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego DNV wezwało inne kraje do przetłumaczenia angielskiej wersji niniejszej publikacji w celu wykorzystania wniosków z niej płynących na własne potrzeby marketingowe. Tym bardziej że kamień naturalny osiągnął znakomite wyniki w porównaniu z innymi materiałami.
Badanie przeprowadzone przez Niemieckie Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego (DNV, Deutscher Naturwerkstein-Verband) można odczytywać jako kolejny znak świadczący o zmianach w świadomości branży kamieniarskiej. Sztandarowym przykładem dzielenia się wiedzą może być „Use Natural Stone” (skorzystaj z kamienia naturalnego) – kampania prowadzona przez amerykański instytut kamienia naturalnego (US Natural Stone Institute). O popularności tego typu badań świadczy fakt, że Międzynarodowe Stowarzyszenie Kamienia Naturalnego Wonasa finansowo wspiera tego typu projekty.
czytaj więcej

TARGI VITORIA STONE FAIR 2019 W BRAZYLII

Vitoria Stone Fair – Marmomac Latin America to jedno z ważniejszych wydarzeń sektora kamienia, które przyciąga zwiedzających z całego świata, w tym również z Polski. Organizator oczekiwał, że w tym roku przybędzie około 15 tysięcy zwiedzających. Do zamknięcia marcowego wydania ŚK dokładnych statystyk jednak nie podano.
To już 47. edycja międzynarodowych targów organizowanych przez firmę Milaneze & Milaneze, należącą do grupy Veronafiere – organizatora największych na świecie targów kamieniarskich w Weronie. Vitoria Stone Fair – Marmomac Latin America nie bez powodu odbywają się w regionie Espírito Santo. Około 80% eksportu kamiennego surowca jest wynikiem uzyskanym wyłącznie przez ten stan. Tutaj zainstalowany jest największy park maszynowy sektora kamieniarskiego, który zapewnia około 125 tysięcy miejsc pracy i stanowi źródło 8% PKB. W 2018 roku region ten utrzymał główną pozycję w eksporcie, uzyskując 79 procent. W rankingu na 30 największych eksporterów w sektorze kamienia naturalnego 28 firm znajduje sie właśnie w stanie Espírito Santo. Siła brazylijskiego sektora kamieni naturalnych wciąż rośnie na rynku międzynarodowym. Dane pochodzące z Brazylijskiego Stowarzyszenia Kamieni Ozdobnych (Abirochas) wskazują, że Brazylia znajduje się na czwartym miejscu spośród wszystkich państw, które wydobywają kamień. Odpowiada to 7% światowej produkcji sektora kamieniarskiego. Transakcje handlowe w 2018 r. zamknęły się eksportem w wysokości 922,5 mln USD. Stany Zjednoczone, Chiny i Włochy utrzymały pozycję lidera. Espírito Santo z kolei wiedzie prym w Brazylii, odpowiadając za 711,3 mln USD eksportu.
czytaj więcej

Ponadto:

Spis treści
Od redakcji
Moi znajomi się ścigają
IT i kamień w chmurze
Targi Vitoria Stone Fair 2019 w Brazylii
4 Design Days 2019
BUDMA 2019
6 minut i 39 sekund
Wszystkie odcienie szarości
Jedność w różnorodności
Aranżacje kamienne
Skalne (pieczerne) miasta Krymu
Obierając kurs na Athos
Zachodni kraniec Europy
Lapitec® – naturalne ciepło i elegancja
Kalcyt
„Sezam"
Cykl życia pokryć podłogowych
Jubilerska jakość, zegarmistrzowska precyzja i szybkość Donatoniego
Donatoni Echo Twin
Złoty środek, czyli maszyny do ciężkiej pracy
Cmentarz w Sarajewie

AfCFTA

Szczegóły: Opublikowano: środa, 15, maj 2019 20:55

AfCFTA

Słynie z czerwonego trawertynu, niebieskiego sjenitu, brązowo-złotawych labradorytów, zielonkawych, żółtych i różowych granitów. Onyks też bywa różowy, a do tego niebieski marmur. Kolorowa Afryka stawia od ubiegłorocznego szczytu w Kigali na liberalizację wymiany międzynarodowej. W stolicy Rwandy spośród 55 państw Unii Afrykańskiej tylko 10 nie dołączyło się do inicjatywy AfCFTA – Afrykańskiej Kontynentalnej Strefy Wolnego Handlu (ang. African Continental Free Trade Area Agreement). Ekonomiści i bez tego są pewni – kontynent afrykański wykonał ważny, historyczny krok w kierunku spełnienia marzenia o integracji gospodarczej, zapoczątkowanej przez Unię Afrykańską 21 marca 2018 roku.

fot. Granit World Namibia to firma, która kupujebloki granitu i marmuru namibijskiego, a gotowe produkty (m.in. blaty czy płyty nagrobkowe) dostarcza na rynek lokalny i eksprtuje do Afryki Południowej.

I wreszcie jest! Z ratyfikacją traktatu przez Gambię – co nastąpiło 3 kwietnia 2019 r. – protokół w sprawie strefy wolnego handlu w Afryce wchodzi w życie. Stało się tak, bo warunkiem koniecznym porozumienia była minimalna liczba ratyfikacji umowy przez 22 parlamenty poszczególnych krajów. Wspomnijmy, że od szczytu w Kigali kolejnych 8 dołączyło do AfCFTA, ale punkt zwrotny to zatwierdzenie umowy przez parlament Gambii. Tym samym mamy największą umowę o wolnym handlu od czasu ustanowienia Światowej Organizacji Handlu w roku 1995.

Czytaj więcej