To był już czwarty Bal Kamieniarzy organizowany przez naszą redakcję w łódzkim hotelu Grand. Goście zjechali się z całej Polski pokonując w trudnych warunkach atmosferycznych wiele kilometrów, by dziesiątego stycznia bieżącego roku wspólnie wyjść na parkiet sali Malinowej i przy dźwiękach zespołu muzycznego Gryps przetańczyć całą noc. Zaczęło się od miłego powitania przybyłych szampanem i różą, a następnie zajęcia swojego miejsca przy stoliku. Otwarcia balu dokonał pan Tomasz Czekaj, który w kilku krótkich zdaniach przybliżył najważniejsze wydarzenia ostatniego roku, w których brał udział organizator imprezy redakcja Świata Kamienia, po czym od razu przeszedł do następnego punktu programu, którym było ogłoszenie wyników w konkursie kamieniarskim Kamień 2003.

Werdykt publikujemy na stronach 20 – 23 bieżącego numeru naszego czasopisma, tu tylko warto nadmienić, że zwycięzcy w poszczególnych kategoriach wywołani zostali przed scenę wraz z reprezentantami firm wyróżnionych, gdzie dokonano aktu wręczenia statuetek i dyplomów, następnie wszystkim zrobiono wspólne zdjęcie i część poświęcona konkursowi dobiegła końca. Ster balu przejął w swe ręce sprawdzony na wcześniejszych balach artysta scen łódzkich Adam Koziołek. Od razu pokazał zebranym, że zna się na swoim fachu, śpiewając pięknie popularny przebój i zachęcając do tańca. Na deskach sali szybko zaroiło się od tańczących par. Imprezie od początku towarzyszył jakiś dobry duch, bo towarzystwo szybko złapało ze sobą kontakt i nikogo nie trzeba było do niczego namawiać. Zanim ktokolwiek się obejrzał, już byliśmy przy kolejnym punkcie balu - występie gwiazdy polskich scen kabaretowych, Jerzego Kryszaka. Artysta nim pojawił się przed szacownym towarzystwem bawiącym w hotelu Grand, wystąpił na scenie w ramach Orkiestry Świątecznej Pomocy Jerzego Owsiaka. Choć trudno dociec, kiedy tego dokonał, ale do pierwszej części swego występu na Balu Kamieniarzy zdołał przygotować kilka skeczy, których bohaterami byli znani i powszechnie szanowani szefowie firm kamieniarskich. Między innymi opowiadał, jak to kiedyś, za czasów szkolnych był w Strzegomiu i przechadzał się ze swoim kolegą Zenkiem po polnej drodze i ten kopnął kamień, po czym stwierdził: „Hmm, z tego też mogą być pieniądze”. Sala buchnęła śmiechem, spoglądając na Zenona Kiszkiela. Występ trwał ponad godzinę i bardzo się podobał, było dużo śmiechu i nie był to próżny śmiech, bo Kryszak kierując swe ostrze satyryka w kierunku polskiego rządu i sejmu obnażał celnym dowcipem ich absurdy i niekompetencje, w gruncie rzeczy wskazując na niezbyt jasne i radosne strony polskiego życia politycznego. Po występie brawa zmusiły pana Jerzego do bisu, a po zakończeniu programu wiele osób skorzystało z okazji i sfotografowało się z artystą.

Chwilę później bal ruszył dalej. Tańce, a w ich trakcie spontanicznie tworzone węże, koła, kółka, szpalery, a przy stolikach wesołe rozmowy, serwowane w międzyczasie posiłki wypełniły czas do tradycyjnej aukcji prac dzieci z Domu Dziecka w Turawie. Jej początek nie zwiastował tego, co nastąpiło później, kiedy rywalizacja doprowadziła do ustanowienia absolutnego rekordu wysokości kwoty zebranych pieniędzy, która wyniosła 11.950 złotych!!! I niech ktoś powie, że twardzi kamieniarze nie mają miękkich serc... Aukcja pięknie wpisała się w ogólnopolską akcję Jerzego Owsiaka pomocy dzieciom. Po kolejnej partii tanecznych pląsów ostatni punkt programu balu przewidywał wybór królowej balu. W tym roku została nią żona pana Jerzego Bara, która już jako świeżo ukonorowana królowa odtańczyła z mężem królewskiego walca. Był on wstępem do walca kotylionowego, który gremialnie odtańczyła cała sala. Była już późna godzina, a sala nie pustoszała, orkiestra wciąż grała, znakomicie integrując się z uczestnikami imprezy.

Ostatni goście opuścili salę dobrze po godzinie szóstej nad ranem, zmęczeni ale zadowoleni z wydarzeń ostatniej nocy.