Świat Kamienia: Nasz magazyn objął patronatem prasowym projekt wyspy usypanej ze skał. Postanowiliśmy promować waszą inicjatywę, bo ta wybitnie kojarzy się z bardzo pojemnym tytułem prasowym – „Świat Kamienia”. Udowodnijcie naszym czytelnikom, że twardo stąpacie po ziemi i budowa wyspy z kamienia naturalnego to niekoniecznie mrzonka.

Łukasz Król, główny projektant: Choć Zjednoczone Emiraty Arabskie nie są dziś już jedynym krajem posiadającym sztuczne wyspy z luksusową zabudową, to właśnie to państwo, a konkretnie emirat Dubaju, zapoczątkowało swego rodzaju modę na usypywanie sztucznych wysp mających przyciągnąć turystów i inwestorów. Takie wyspy usypywane są na szelfie u wybrzeży miasta od 2001 r. Materiał skalny zużyty do usypania wysp pochodzi z Zatoki Perskiej. Osobiście zawsze chciałem projektować wieżowce. Dubaj jest mekką dla wysokościowych projektów. Jakkolwiek nasz projekt zakłada budowę wyspy w Czarnogórze, to takich potencjalnych miejsc dla ich tworzenia jest na świecie wiele.

ŚK: Sceptycy zapytają więc: dlaczego akurat Czarnogóra?

Agnieszka Kryńska, główna projektantka: Koszty budowy wysp w Dubaju idą w miliardy dolarów. Nasza kosztowałaby kilkaset milionów euro. To oczywiście szacunki, bo wiele zależy od technologii, którą wybierzemy. Główne założenie naszej koncepcji przedstawia materiał skalny jako podstawowy budulec konstrukcyjny, inżynieryjny i architektoniczny. Musi to być kamień, który wydobywa się na miejscu, tak by mieszkańcy terenów nie kwestionowali naszego zamysłu. Innowacyjność tego projektu – a o tym jestem przekonana – może przynieść wiele korzyści dla gospodarki Czarnogóry. Całkowita długość linii brzegowej Montenegro wynosi 293 km. Wybudowanie wyspy poszerzy linię brzegową o naprawdę niewiele, bo raptem o kilometr, ale miejsce w okolicach miasta Ulcinj zyska na atrakcyjności turystycznej. Nasz projekt składa się bowiem z dwóch etapów: architektonicznego (budynki) i samej wyspy (wyznaczenie działek pod zabudowę). Wszystkie budynki, które projektujemy, są integralnie od siebie zależne, więc nasza koncepcja bez współpracy po prostu by nie zaistniała. Musimy stworzyć nowy kawałek lądu i umiejętnie go zagospodarować. Zanim zaczęliśmy projektować samą architekturę, musieliśmy zadbać o podstawę do posadowienia budynków – znaleźć ją w ukształtowaniu wyspy.

Ł.K.: Pomysł powstał po ubiegłorocznej wycieczce do Czarnogóry. Najbardziej popularna wśród turystów jest Gospa od Škrpjela (Matka Boża ze skały), czyli jedyna wyspa na Adriatyku, która została usypana przez ludzi. Ta dziś ma jednak połączenie z lądem, więc de facto wyspą nie jest. Sama budowa wyspy trwała ponad 250 lat. Mieszkańcy Perastu zaczęli wysypywać głazy i zatapiać zdobyte wrogie okręty, stopniowo powiększając wysepkę. Podobno tylko do 1603 r. zatopiono w tym celu ponad 100 żaglowców wypełnionych kamieniami. Patrzyłem na ten urzekający krajobraz i w głowie poczęło powstawać coś, czego nie byłem na początku świadom. Wiedziałem, że coś musi tu powstać, i to poczucie wzmogło się po rozmowie z czarnogórskim architektem. Otóż nikt nie oferuje sprzedaży wysp, zwłaszcza tak atrakcyjnie zlokalizowanych. Pomyślałem, że skoro chcę mieć kawałek urokliwego miejsca tutaj, to po prostu muszę ją… zbudować.

A.K.: Gdy wróciłam do Polski, by dokończyć studia, Łukasz entuzjastycznie poinformował mnie, że mamy misję! Była to niesamowita niespodzianka. Pamiętam nasze rozmowy o marzeniach, wieżowcach i Dubaju… Długo się nie zastanawiając, dałam się uwieść wizją usypania wyspy w Montenegro. Po trzech miesiącach prac dotarło do nas, że we dwójkę nie „ogarniemy” tak wymagającego projektu.

ŚK: Pojawiło się zwątpienie i powstał plan B?

Michał Targoński, projektant mariny i zaplecza wyspy: Nie, nie. Dziś mamy dwóch promotorów w osobach: dr. Bartka Felskiego i Grzegorza Pęczka, który jest prodziekanem naszej uczelni, jak i jednym z wielu zarażonych naszym projektem. Szkoła udostępnia nam sale komputerowe i miejsce, w którym możemy pracować, więc nie ma planu B. Na realizację wizji architektonicznej dajemy sobie 6–7 lat i wierzę, że wyspa powstanie. Zakładamy, że znajdziemy ludzi, którzy zechcą tam zamieszkać. Przeprowadzamy rozmowy z osobami, które chcą postawić się w roli inwestora i w ten sposób pomóc nam zrealizować projekt doskonały. W trakcie tegorocznych wakacji czeka nas wizja lokalna, podczas której zbadamy teren i poznamy bliżej ludzi, z którymi jesteśmy dziś w kontakcie via internet. Czekają nas oczywiście rozmowy z administracją lokalną i właścicielami kopalń kamienia. Oczywiście równie mocno zainteresowani jesteśmy kontaktami z przedstawicielami branży kamieniarskiej w Polsce. Nurtują nas pytania dotyczące transportu tak pokaźnej ilości kamienia. 3 miliony ton kamienia to, lekko licząc, milion ciężarówek, więc pewnie rozsądniej transportować budulec wyspy barkami. Oczywiście nie jesteśmy specjalistami w tej dziedzinie. Tu liczymy na współpracę z Czytelnikami magazynu ŚK.

ŚK: Przybliżcie, proszę, walory waszego projektu.

A.K.: Projekt architektoniczny zakłada budowę trzech budynków (15 apartamentów) o łącznej powierzchni użytkowej 7500 m2. Powstanie też budynek reprezentacyjny – ok. 5000 m2. Jakkolwiek planujemy połączenie wyspy z lądem, to zdecydowaliśmy się, że zrealizujemy to przez podwodny tunel. Kształt wyspy wyprowadziliśmy liniami wzdłuż naturalnego ukształtowania linii brzegowej, w skład której wchodzi również marina jachtowa wraz z falochronem i budynkiem, który stanowi swego rodzaju strefę wejściową do całej wyspy, m.in. dla obsługi technicznej. Projektując powierzchnię wyspy, uwzględniliśmy również miejsce na lotnisko dla helikopterów i rozmaite szlaki, którymi będzie można „zwiedzić” to magiczne miejsce.

ŚK: Tymczasem czeka Was obrona pracy dyplomowej.

Anna Sobecka, odpowiedzialna za sprawy organizacyjno-administracyjne: Mamy nadzieję, że do 3 marca nasza makieta zainteresuje szerokie grono specjalistów. Wcześniej, bo jesienią tego roku powstaną ostateczne wersje projektu, uwzględniające wszelkie konieczne zmiany wynikłe ze zdobytych na miejscu w Czarnogórze informacji. W następnych miesiącach zostaną przygotowane makiety, materiały dodatkowe, prezentacje próbek. Mamy ambicję informować o naszych postępach w projektowaniu i urzeczywistnianiu planów za pośrednictwem witryny internetowej i oczywiście redakcji ŚK. Ja w naszej grupie odpowiadam za sprawy organizacyjne i doradcze. Zważywszy na zakres naszego projektu i znaczącą jego część związaną z wyspą usypaną z kamieni naturalnych, będzie to dla nas niebywałą okazją do reklamowania projektu i propagowania jego założeń na łamach pisma tak stricte tematycznego.

ŚK: Życzymy powodzenia i dziękujemy za rozmowę.